آسپرجیلوس
بخش چهارم
دکتر محمد قهری
تست‌های پوستی
تست پوستی با استفاده از آنتی‌ژن آسپرجیلوس فومیگاتوس انجام می‌شود و در تشخیص آسپرجیلوزیس آلرژیک مفید است. نوع تجارتی آن در دسترس است (Aspergillin; Hollister-stier laboratories, Spokane, WA) بیماران مبتلا به آسم اکسترینزیک یا بدون عارضه (uncomplicated) که توسط گونه‌های آسپرجیلوس ایجاد شده دارای واکنش فوری نوع I هستند. افراد مبتلا به آسپرجیلوز آلرژیک برونکوپولمونری واکنش فوری نوع I دارند و بسیاری نیز واکنش تأخیری نوع IV را نشان می‌دهند. بعد از انجام تست پوستی با آنتی‌ژن تجارتی آسپرجیلوس فومیگاتوس، نتیجه را هر 15 دقیقه به مدت یک ساعت می‌خوانند و بعد از 6 تا 8 ساعتِ بعد مجدداً نتیجه تست خوانده می‌شود. نوع واکنش به‌صورت واکنش نوع I و یا نوع III خوانده می‌شود. واکنش نوع I عبارت از یک تاول به همراه قرمزی یا اریتما است که در عرض یک دقیقه ایجاد می‌شود و بعد از 10 تا 20 دقیقه به حداکثر می‌رسد و یک الی 2 ساعتِ بعد نیز برطرف می‌گردد. پاسخ نوع III بعد از 6 ساعت هر مقدار ادم زیرپوستی که مشاهده شود مثبت در نظر گرفته می‌شود. ازدیاد حساسیت فوری پوستی نسبت به آنتی‌ژن‌های آسپرجیلوس فومیگاتوس یک یافته‌ی مشخص در ABPA بوده و بیانگر حضور آنتی‌بادی‌های اختصاصی از نوع IgE علیه آسپرجیلوس فومیگاتوس است. واکنش پوستی نوع III احتمالاً بیانگر یک واکنش ازدیاد حساسیت کمپلکس ایمنی است و اهمیت دقیق آن البته هنوز روشن نیست.
تست جلدی: واکنش ازدیاد حساسیت فوری نسبت به آنتی‌ژن آسپرجیلوس فومیگاتوس، آسپرجیلوس نیجر و آسپرجیلوس فلاووس
تست‌های سرولوژیک
سیستم‌های بالقوه‌ی زیادی برای تشخیص ایمیونولوژیکی آسپرجیلوزیس شرح داده شده‌اند. سیستم‌هایی که بر اساس سنجش آنتی‌بادی هستند در تشخیص آسپرجیلوزیس آلرژیک و آسپرجیلوما موفق بوده‌اند و سیستم‌هایی که بر اساس سنجش آنتی‌ژن‌های قارچی هستند پتانسیل زیادی برای تشخیص آسپرجیلوزیس تهاجمی نشان می‌دهند.
آنتی‌ژن‌های گونه‌های آسپرجیلوس
هتروژنی وسیع انواع آنتی‌ژنی و فقدان درک ارتباط آنها در شرایط داخل بدن (in vivo) مانع توسعه‌ی تست‌های سرولوژیک استاندارد شده است. اکثر آنتی‌ژن‌های شناسایی‌شده در عصاره‌های خام حاصل از آسپرجیلوس فومیگاتوس که در آزمایشگاه (in vitro) کشت شده‌اند دارای ویژگی مطلوب نبوده‌اند. تصور می‌شود که سطوح قابل سنجش آنتی‌بادی‌های ضد گونه‌های آسپرجیلوس که در هر فرد یافت می‌شود در نتیجه‌ی استنشاق دائمی کونیدی‌ها از طریق اتمسفر است. افراد سالم فقط کنیدی استنشاق می‌کنند در حالیکه در نتیجه‌ی رشد میسلیال در نسج ریه است که عفونت آسپرجیلوزیس ایجاد می‌شود. هرچند که آنتی‌ژن‌های کونیدیال و میسلیال مشابه هم هستند اما آنتی‌ژن‌های اختصاصی فاز رشد در گونه‌های آسپرجیلوس نشان داده شده است.
تست‌های مربوط به آنتی‌بادی‌های ضد آسپرجیلوسی
به‌صورت ایده‌آل تشخیص عفونت آسپرجیلوس به‌وسیله‌ی کشت از نمونه‌ی بافت مربوط به نواحی عمقی تأیید می‌شود، اما برای بدست آوردن این نمونه‌ی کلینیکی نیاز به روش‌های تهاجمی است که در مورد بیماران نوتروپنیک و ترومبوسیتوپنیک کار آسانی نیست. روش‌های سرولوژیک شامل سنجش آنتی‌بادی‌ها نسبت به آسپرجیلوس فومیگاتوس در تشخیص برخی از فرم‌های کلینیکی آسپرجیلوزیس می‌تواند مفید باشد. در حال حاضر کیت‌های تجارتی تهیه شده و در دسترس است که با استفاده از آنها می‌توان کلاس‌های ایمیونوگلبولین‌ها را اندازه‌گیری و شناسایی کرد. سودمندی این کیت‌ها در تشخیص آسپرجیلوزیس تهاجمی بهتر خود را نشان داده و در گیرندگان پیوند مغز استخوان مورد ارزیابی قرار گرفته‌اند.
سنجش آنتی‌بادی‌های رسوب‌کننده‌ی اختصاصی نسبت به گونه‌های آسپرجیلوس به‌وسیله‌ی روش دیفیوژن دوبل، کانتر ایمیونوالکتروفورز و یا الایزا پایه و اساسی را برای رایج‌ترین تست‌های سرولوژیک برای تشخیص آسپرجیلوزیس فراهم کرده است. برخی از این تست‌ها از طریق برخی منابع به‌صورت تجارتی در دسترس هستند و از نظر تکنیکی انجام آنها و نیز تفسیر نتایج حاصله آسان است. حضور یک باند رسوبی ضعیف یا بیشتر از یک باند یکی از معیارهای تشخیصی پذیرفته شده برای تشخیص آسپرجیلوزیس برونکوپولمونری آلرژیک (ABPA) است. تحقیقات منتشرشده مطرح می‌کنند که 70 تا 100 درصد بیماران مبتلا به آسپرجیلوزیس برونکوپولمونری آلرژیک برای آنتی‌بادی‌های رسوب‌دهنده از نوع IgG علیه گونه‌های آسپرجیلوس بسته به آنتی‌ژن استفاده شده و اینکه آیا سرم بیمار قبل از تست تغلیظ شده است یا خیر، مثبت هستند.
به‌تازگی متدهای بسیار حساس برای آزمایش سطوح پائین آنتی‌بادی‌ها در نمونه‌های سرم شرح داده شده است. سطوح آنتی‌ژن و آنتی‌بادی هر دو در تعدادی از موارد آسپرجیلوزیس تهاجمی به‌طور موفقیت‌آمیزی پایش شده‌اند. به کمک این روش‌های فوق‌العاده حساس برای سنجش آنتی‌بادی، مشکل اختصاصیت بوجود آمده زیرا آنتی‌بادی‌های IgG علیه آنتی‌ژن‌های آسپرجیلوس را می‌توان به نسبت در اشخاص سالم هم نشان داد. ایمیونوبلاتینگ به همراه تکنیک “الکتروفورز ژل سدیم دو دسیل سولفات- پلی آکریل آمید” (SDS-PAGE) برای نشان دادن پاسخ‌های سرولوژیک نسبت به آنتی‌ژن‌های آسپرجیلوس استفاده شده است.
تجهیزات کانتر ایمینوالکتروفورز برای تست‌های پرسیپیتین
Piechura و همکارانش از روش الکتروفورز دو بعدی و ایزوالکتریک فوکوسینگ برای آنالیز مخلوط‌های کمپلکس از آنتی‌ژن‌های آسپرجیلوس استفاده کرده‌اند. Hearn و همکارانش به‌وسیله‌ی استفاده از ایمیونوبلاتینگ برای نشان دادن آنتی‌بادی‌های اختصاصی IgG نسبت به آنتی‌ژن‌های آسپرجیلوس در نمونه‌های سرم از بیماران مبتلا به انواع مختلف آسپرجیلوزیس این مطالعات را توسعه دادند.
کانتر ایمیونوالکتروفورز
دیفیوژن دوبل (ژل) برای پرسیپیتین‌های آسپرجیلوس
لزیون پوستی ناشی از آسپرجیلوس
آسپرجیلوزیس پوستی
هایفای آسپرجیلوسی در نمونه‌ی تهیه شده از کشت
عصاره‌های مختلف بدست آمده از آسپرجیلوس فومیگاتوس از جمله فیلترای کشت، اجزاء حاصل از شستشوی سطحی و قطعات میسلیوم مورد آزمایش قرار گرفتند. تمام این مواد موقعی که با روش‌های پرسیپیتین و الایزا تست شدند از نظر آنتی‌ژنیک بسیار راکتیو بودند، بخصوص اینکه بیماران مبتلا به آسپرجیلوزیس تهاجمی قادر بودند که پاسخ مناسبی نسبت به فیلتراهای کشت، نمونه‌های شستشوی سطح و عصاره‌های میسلیال آسپرجیلوس فومیگاتوس نشان بدهند (کلاً 12 فراکشن آنتی‌ژنی). Hearn و همکارانش نتیجه گرفتند که این روش بسیار حساس است و ممکن است به انتخاب فراکشن‌ها اجازه دهد که هم بسیار آنتی‌ژنیک هستند و هم برای سنجش آنتی‌بادی نسبت به آنتی‌ژن‌های آسپرجیلوسی اختصاصی هستند. این مطالعه همچنین نشان می‌دهد که با توجه به تنوعی که در پاسخ‌های ایمنی در بیماران مختلف مشاهده می‌شود، استفاده از یک طیف از ملکول‌های آنتی‌ژنیک معقول است.
اخیراً تعدادی از کیت‌های الایزای تجاری برای سنجش کلاس‌های ایمیونوگلبولینی IgG، IgM و IgA آسپرجیلوسی (Novum Diagnostica, Germany; Serion Diagnostica, Germany) در دسترس قرار گرفته‌اند.
منبع:
CLINICAL MYCOLOGY, E. J. Anaissie, Michael R. McGinnis, Michael A. Pfaller. CHURCHILL LIVINGSTONE, 2009
عفونت‌های قارچی مجاری تنفسی (قسمت دوم)
برای دانلود پی دی اف بر روی لینک زیر کلیک کنید
ورود / ثبت نام