مروری بر تشخیص افتراقی گونه های کاندیدا
دکتر محمد قهری – آزمایشگاه رسالت
Candida dubliniensis
مقدمه:
از آنجائی که اغلبِ مخمرها از اعضاء فلور طبیعیِ سطح پوست، مخاط دهان، روده و واژن میباشند، اکثر آزمایشگاهها تعیین هویت مخمرهائی که از کشت نمونهها جدا میشوند را ضروری نمیدانند. باید توجه داشت که بدلیل افزایش موارد جداسازی گونههای غیر آلبیکنسی از نمونههای مختلفِ کلینیکی و شیوع و بروز مقاومتهای داروئی در برخی گونهها و نیز بدلیل انجام مطالعات و بررسیهای اپیدمیولوژیکی و بیمارستانی، امروزه تعیین جنس و گونه مخمرها ضروری مینماید. از جمله در موارد مشروح زیر تعیین هویت مخمرها در سطح گونهای الزامی است:
1- مخمرهای جدا شده از بافتهای بیوپسی شده، خون، مایع مغزی نخاعی و سایر مایعات استریل بدن.
2- مخمرهائی که به تعداد زیاد از نمونههای بالینی جدا شدهاند.
3- مخمرهائی که به کرات از بیماران مبتلا به اختلالات سیستم ایمنی و یا کسانی که مشکوک به عفونتهای قارچی هستند، جدا شدهاند.
برای تعیین هویت مخمرها از شاخصهای ویژهای استفاده میشود که از آن جمله میتوان از شکل ظاهری کلنی، اشکال میکروسکپی ایجاد شده در محیط کورن میل- توئین 80 آگار، الگوی جذب کربن با استفاده از تکنیکها و روشهای متنوع، وجود برخی از آنزیمها نظیر اورهآز و فنیل اکسیداز (کشت بر روی محیط ژلوز دانههای نایجر) و ایجاد آسکوسپور و یا کشت در محیطهای کشت کروموژنیک نام برد. روشها و تکنیکهای مختلف بیولوژی ملکولی که از دهههای اخیر شروع شده همچنان بصورت روزافزون در شناسائی و تعیین گونههای کاندیدا جایگاه ویژهای پیدا کرده که خود نیاز به بحثهای مستقل و مستمری دارد.
كانديدا آلبيكانس و گونههای شایع غیر آلبیکنسی در یک نگاه
نكات عملي و قابل توجه |
1- عفونت كانديدائي كه با آن برخورد كردهايد ممكن است ناشي از كانديدا آلبيكانس نباشد.
2- مقاومت به مواد ضد قارچي آزولي در حال افزايش است. 3- مراقبين بهداشتي معمولاً ناقلين مخمرها بوسيلة دستهايشان هستند. |
كانديدا آلبيكنس يك قارچ ديپلوئيد، ديمورفيك و با توليد مثل غيرجنسي است كه در محيط زندگي انسان و نيز در سطوح پوششي بدن وي (پوست و مخاطها) وجود دارد. هنوز علت اينكه چرا اين ارگانيسم كومنسال معمولي گاهي اوقات پاتوژن ميشود را نميدانيم اما آسيب مكانيسمهاي دفاعي ميزبان در اين رابطه نقش اساسی دارد. تعدادي از فاكتورهاي ويرولانس قارچي توسط محققين بخوبي بررسي شده است اما مهمترين آنها ظاهراً مربوط به چسبندگي قارچ به سطوح و مخاطها است. بوسيله تايپينگ مولكولي استرينهاي جدا شده نشان داده شده است كه مراقبين بهداشتي معمولاً مخمرها را بين بيماران بوسيلة دستهايشان منتقل ميكنند. گونههاي كانديدا از 15 الي 54 درصد دستهای اين افراد در بخشهاي مراقبت ويژه جدا شده است.
چگونه كانديدا آلبيكانس را از ساير گونهها تشخيص دهيم؟
تشخيص كانديدا آلبيكانس از ساير گونهها با كمك مشخصات مرفولوژي، بيوشيمي، تست جرم تيوب و تكنيكهاي ملكولي صورت ميگيرد.
- مرفولوژي: كشت در محيط كورن ميل آگار صورت ميگيرد. كانديدا آلبيكنس در اين محيط بعد از 3 روز توليد كلاميدوكونيدي ميكند. توليد سودوهايفي بدون كلاميدوكونيدي نشان دهندة گونههاي ديگر كانديدا است. توليد آرتروسپور نشان دهندة تريكوسپورون است. كانديدا گلابراتا در محيط كورن ميل آگار فقط بلاستوسپور ایجاد میکند.
كلنيهاي كانديدا آلبيكنس در محيط گلوكز پپتون آگار در دماي 30 درجه به رنگ سفيد يا كرم، صاف و براق يا گاهي اوقات ناصاف و مات ديده ميشود و اين اشكال در تشخيص چندان كمك كننده نيستند.
كانديدا تروپيكاليس نيز نماي مشابهي دارد (هايفي حقيقي دارد اما فاقد كلاميدوسپور است)، ممكن است بلاستوسپور در فواصل بين سلولهاي هايفي ديده شود. در تشخيص افتراقي آن از كانديدا آلبيكنس تستهاي بيوشيمي كمك كننده است.
كانديدا تروپيكاليس سوكروز را تخمير ميكند.
كانديدا دوبلينینسيس از لحاظ مرفولوژيك و بيوشيميائي بسيار شبيه كانديدا آلبيكنس است و برای تفکیک این دو یا باید از چندین تست بیوشیمیائی یا فیزیولوژیکی استفاده کرد و یا اینکه از روش ملکولی (PCR-RFLP) سود جست.
كانديدا كروزئي هايفي حقيقي ندارد اگرچه سودوهايفي كه توليد ميكند ممكن است بسيار شبيه هايفي حقيقي باشد. اين قارچ بلاستوسپورهاي بيضي شكل توليد ميكند.
كانديدا لوزيتانيا سودوهايفي دراز با شاخههاي جانبي كم و بلاستوسپورهاي فراوان و بيضوي كوچك توليد ميكند. جذب رامنوز از ويژگيهاي بارز اين قارچ است.
كانديدا پاراپسيلوزيس داراي سودوهايفي است كه اغلب به يك سلول متورم منتهي ميشود و گاهگاهي بلاستوكونيديهاي نسبتاً گرد نيز ديده ميشوند.
كانديدا گلابراتا سودوهايفي تشكيل نميدهد و به همين دليل قبلاً آن را بعنوان تورولوپسيس ميشناختند. داراي بلاستوكونيدي گرد تا بيضي كوچك ميباشد. (كانديدا فاماتا و كانديدا اينكونسپيكوزا و ساكارومايسس سرويسيه شبيه يكديگر و مشابه اين قارچ هستند).
کاندیدا گیلرموندی و کاندیدا گلابراتا برای رشد به انکوباسیون طولانیتری نیاز دارند.
کاندیدا تروپیکالیس، کاندیدا پاراپسیلوزیس و کاندیدا کروزی نسبت به سیکلوهگزامید حساس هستند.
- بيوشيمي: با استفاده از تست تخمير قندها ميتوان به يك تشخيص احتمالي سريع دست يافت. البته اين تست به تنهائي كافي نيست و در كنار آن از مرفولوژي قارچ نيز هميشه بايد كمك گرفت.
- تست سرمي جرم تيوب: يك تست سريع و پیشنهادی براي كانديدا آلبيكنس است. روش انجام آن بدين صورت است كه مقدار بسيار كمي از كلني مخمري را در سرم اسب و در دماي 37 درجه بمدت 2 تا 3 ساعت انكوبه كرده سپس با استفاده از اسلايد ميكروسكپي (لام مرطوب) چنانچه هايفيهاي كوتاه كه طول آنها بيش از دو برابر قطر سلول مخمر اوليه باشد مشاهده شوند، نتيجه تست مثبت ميباشد. نتايج منفي كاذب هم ديده ميشود.
- تكنيكهاي ملكولي: روشهای ملکولی مختلفی از قبیل PCR، PCR-RFLP، تعیین توالی اسیدهای نوکلئیک ژنومی و غیره برای شناسائی سریع و دقیق گونههای کاندیدا وجود دارند.
***
در این بخش به روشهای معمول و سنتی برای شناسائی گونهها که در تمامی آزمایشگاهها قابلیت اجراشدن را دارند اشاره میشود.
شکل ظاهری کلنیهای مخمری:
کلنیهای مخمری از نظر رنگ، سفید تا کرم، کرم متمایل به زرد، زرد متمایل به نارنجی، نارنجی و قرمز رنگ میباشند. بسته به شرائط غذائی و نگهداری، حاشیه یا مرز میسلیالی ممکن است در اطراف کلنی بعضی از گونهها ایجاد گردد. گرچه ظاهر کلنیهای مخمری در گونههای مختلف برعکس قارچهای میسلیال (کپکی) تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند، ولی ایجاد رنگدانه یکی از ویژگیهای مهم در تعیین هویت آنها است. در صورتی که رنگ کلنی مخمری نارنجی تیره تا قرمز باشد، میتوان تعدادی از مخمرهای فوقالعاده پاتوژن مانند کریپتوکوکوس نئوفرمنس، انواع کاندیدا، مالاسزیا، گونههای ترایکوسپورون و شکل مخمری قارچهای دوشکلی (دیمورفیک) را کنار گذاشت. اگر کلنی به رنگ کرم یا کرم تیره و شدیداً موکوئید باشد، پاتوژنی که بیشتر محتمل است، کریپتوکوکوس نئوفرمنس بوده و بدین ترتیب میتوان کاندیدا آلبیکنس و یا انواع دیگر کاندیداهای پاتوژن را از لیست عوامل احتمالی حذف کرد.
دمای رشد (کشت):
برای مقایسه درجه رشد کشتهای مخمری نمیتوان از استریک (streak) کردن یک آنس از مخمر مورد نظر برروی محیط کشت موجود در لوله یا پلیت استفاده کرد زیرا مقدار زیاد مواد تلقیح شده موجب اشتباه در خواندن نتیجهی رشد خواهد شد، بنابراین بهتر است ابتدا از سلولهای مخمری سوسپانسیونی در سرم فیزیولوژی تهیه کرده و یک آنس از سوسپانسیون فوق را روی آگار موجود در لوله یا پلیت و در دو سری استریک نمود. یک سری را در دمای 30 درجه و سری دیگر را در دمای 37 درجه نگهداری کرده و سپس در مدت 2 تا 3 روز میزان رشد را در درجات حرارت مختلف مقایسه کرد.
شکل میکروسکپی:
اشکال میکروسکپی ساختمانهای جنسی و غیرجنسی، اطلاعات کلیدی را برای تشخیص جنس مخمرها در اختیار ما میگذارند. برای مشاهده ساختمانهای غیرجنسی، اغلب در آزمایشگاههای بالینی از ژلوزهای کورن میل فاقد و یا حاوی توئین 80 استفاده میشود. مشاهده و یا عدم مشاهده هایفا، سودوهایفا، بلاستوکونیدیا وآرتروکونیدیا مشخصات کلیدی هستند که برای تشخیص جنس مخمرها بکار میروند؛ بعنوان مثال اغلب گونههای کاندیدا را میتوان از گونههای کریپتوکوکوس و ترایکوسپورون توسط داشتن سودوهایفا و فقدان آرتروکونیدیا تشخیص داد. اندازه و شکل بلاستوکونیدیا و وجود کپسول از مشخصات مهمی هستند که در تشخیص جنس مخمرها بکار میروند، مثلاً کاندیدا گلابراتا و کریپتوکوکوس نئوفرمنس هر دو فاقد هایفا و یا سودوهایفا بوده ولی در عین حال به راحتی میتوان بلاستوکونیدیهای کوچک، بیضی شکل و بدون کپسول کاندیدا گلابراتا را از سلولهای گرد، بزرگ و کپسول دار کریپتوکوکوس نئوفرمنس تشخیص داد.
در مورد کاندیدا آلبیکنس تعیین هویت گونه در اغلب موارد از روی شکل میکروسکپی و بدون نیاز به تست جذب کربن صورت گرفته و تنها به مشاهده تشکیل لوله زایا در سرم و یا تولید کلامیدوسپور بر روی ژلوز کورن میل توئین 80 اکتفا میشود. مشـــــــــخصات اصلی ساختمانهای جنسی که در
تشخیص جنس مخمرها مورد استفاده میباشند عبارت از شکل آسکوسپور، تعداد و ویژگیهای دیواره آسکوسپور میباشد. آسکوسپورها بوسیله رنگآمیزی اسیدفست به راحتی قابل تشخیص هستند. معمولترین روش رنگآمیزی برای آسکوسپورها روش تغییر یافته مالاشیت گرین و سافرانین است که آسکوسپورهای بالغ به رنگ آبی متمایل به سبز و سلولهای زایا به رنگ قرمز مشاهده میشوند.
تست لوله زایا برای تشخیص کاندیدا آلبیکنس
این تست یکی از ابتدائیترین روشهای تشخیصی کاندیدا آلبیکنس است. 90 درصد ایزولههای کلینیکی کاندیدا در صورتیکه درون سرم تازهی انسان و بمدت 2 تا 3 ساعت در دمای 37 درجه نگهداری شوند، ایجاد لوله زایا مینمایند. لولههای زایا هایفیهای کوتاه و ابتدائی هستند که مستقیماً از سلولهای مخمری جدا میشوند. گاهی در شرائط مشابه، آرتروکونیدیاهای ژئوتریکوم و ترایکوسپورون ایجاد لولههای طویلی را مینمایند که با لولههای زایای کاندیدا آلبیکنس مشابهت دارند ولی به هر حال کاندیدا آلبیکنس اولاً سلولهای جوانهزن فعال را نیز علاوه بر لولههای زایا ایجاد مینماید و ثانیاً فاقد آرتروکونیدیا و میسلیوم حقیقی بوده و بدین ترتیب از دو قارچ مذکور افتراق داده میشود.
مانند سایر آزمایشها مقدار مخمر تلقیحی، محیط کشت مصرفی و درجه حرارت انکوباسیون در نتایج بدست آمده مؤثر هستند. سرم انسان یا حیوانات آزمایشگاهی برای انجام آزمایش مناسب میباشند ولی بعلت احتمال وجود ویروسهای بیماریزا در سرم انسانی توصیه شده است که از سرم گوساله و یا سرم اسب استفاده شود. بالاترین میزان تولید لوله زایا در صورتی است که میزان ارگانیسم تلقیح شده در سرم، به تعداد یکصد هزار یا یک میلیون سلول در هر میلیلیتر باشد. اگر تعداد سلولها زیاد گردد، ایجاد لوله زایا کاهش خواهد یافت. میتوان از واریتههائی از کاندیدا آلبیکنس که ایجاد لوله زایا میکنند بعنوان شاهد مثبت و از کاندیدا تروپیکالیس بعنوان شاهد منفی در طی آزمایش استفاده نمود. یکی از سادهترین روشهای انجام این تست در زیر شرح داده شده است:
- توسط یک آنس استریل از کشت خالص مخمر برداشت کنید.
- سوسپانسیونی از مخمر در درون سرم گوساله، گاو، خرگوش یا انسان تهیه نمائید، بطوریکه حجم آن 0/3 تا 0/5 میلیلیتر بوده و حاوی حدود 100 الی 1000 سلول باشد.
- سوسپانسیون فوقالذکر را در دمای 37 درجه به مدت 2 تا 3 ساعت نگهداری نمائید.
- توسط یک آنس استریل یک قطره از سوسپانسیون فوق را روی یک لام استریل گذاشته و پس از پوشاندن آن توسط لامل، وجود یا فقدان لوله زایا را در زیر میکروسکوپ بررسی نمائید.
رنگآمیزی آسکوسپورها:
- اسمیر نازکی از سلولهای مخمری را روی لام تهیه و با حرارت فیکس نمائید.
- روی اسمیر را توسط محلول 5% مالاشیت سبز به مدت 30 الی 60 ثانیه پوشانده و 3 تا 4 بار حرارت میدهند.
- لام را به مدت 30 ثانیه زیر شیر آب بشوئید.
- با سافرانین نیم درصد و بمدت 30 ثانیه زمینه لام را رنگ کنید.
آشنائی با مشخصات کلنی و منظره میکروسکپی گونههای شایع کاندیدا
1 – کاندیدا پاراپسیلوزیس: Candida parapsilosis
مشخصات کلنی: کلنیهای کاندیدا پاراپسیلوزیس در محیط سابورودکستروز آگار، سفید، کرمی، براق و صاف یا چین خورده است. در محیط آبگوشت سابورو روی سطح تشکیل کلنی نمیدهد.
مشخصات میکروسکپی: در محیط کورن میل آگار تووین 80 و انکوباسیون در دمای 25 درجه سانتیگراد بمدت 72 ساعت بلاستوسپورهائی تولید میکند که در طول هایفی کاذب قرار میگیرند. نوعاً سودوهایفی ممکن است به شکل خمیده درآمده و سلولهای هایفی بزرگ بنام “giant cells” مشاهده شوند.
نمای مرفولوژیک کاندیدا پاراپسیلوزیس در محیط آگارکورن میل توین 80
نمای مرفولوژیک کاندیدا پاراپسیلوزیس در محیط آگارکورن میل توین 80
2 – کاندیدا تروپیکالیس: Candida tropicalis
مشخصات کلنی: در محیط سابورو دکستروز آگار کلنیهای کاندیدا تروپیکالیس کرمی رنگ با حاشیهی تا حدودی میسلیال هستند. در محیط آبگوشت سابورو یک فیلم نازک سطحی و نیز حباب تولید میکند.
کشت در محیط کروم آگار کاندیدا: کاندیدا تروپیکالیس
کشت در محیط کروم آگار کاندیدا: کاندیدا تروپیکالیس (آبی رنگ) و کاندیدا پاراپسیلوزیس (کرم رنگ)
نمای مرفولوژیک کاندیدا تروپیکالیس در محیط آگارکورن میل توین 80
نمای مرفولوژیک کاندیدا تروپیکالیس در محیط آگار کورن میل توین 80
نمای مرفولوژیک کاندیدا تروپیکالیس در محیط آگارکورن میل توین 80
مشخصات میکروسکپی: در محیط کورن میل توین 80 آگار و در دمای 25 درجه سانتیگراد بعد از 72 ساعت، بلاستوسپورهای بیضوی شکلی که در امتداد سودوهایفیهای طولانی واقع شدهاند تولید میکند. بلاستوسپورها ممکن است بصورت منفرد یا خوشهای ظاهر شوند. سودوهایفی نیز انشعابات فراوانی دارد. کاندیدا تروپیکالیس ممکن است هایفی حقیقی هم تولید نماید.
کاندیدا کروزئی
3 – کاندیدا کروزئی: C. krusei
مشخصات کلنی: کلنیها در محیط سابورو دکستروز آگار در دمای 25 درجه، سفید، مات و صاف با حاشیههائی صاف یا لوبوله است. این ایزوله در دمای 42 درجه رشد میکند اما بر روی محیط کشت محتوی سیکلوهگزامید رشد نمیکند.
مشخصات میکروسکپی: بر روی محیط کورن میل آگار بعد از 72 ساعت انکوباسیون در دمای 25 درجه، سودوهایفی فراوانی با مقادیر متوسطی شاخه و انشعاب تشکیل میشود. هنگام شناسائی این گونه باید دقت شود زیرا ایزولههای کاندیدا اینکونسپیکوآ Candida inconspicua از نظر مورفولوژی و خواص بیوشیمیائی مشابه کاندیدا کروزئی است. این ایزوله در ارتباط با بیماریهای انسانی و مقاومت شناخته شدهاش نسبت به فلوکونازول اهمیت دارد.
4 – کاندیدا کفیر: Candida kefyr
مشخصات کلنی: نام قبلی آن کاندیدا سودوتروپیکالیس بوده است. کلنیهای آن در محیط سابورو دکستروز آگار کرم رنگ، متمایل به زرد و صاف میباشد. در محیط آبگوشت سابورو روی سطح تشکیل کلنی نمیدهد.
کلنیهای کاندیدا کفیر بر روی محیط سابورو
منظره میکروسکپی: در محیط کورن میل توئین 80 آگار، دمای 25 درجه سانتیگراد و بمدت 72 ساعت بلاستوسپورهائی تولید میکند که طویل شده و به موازات یکدیگر دیده میشوند. بلاستوسپورها در امتداد سودوهایفی خمیده شده دیده میشوند.
نمای مرفولوژیک کاندیدا کفیر بر روی محیط آگار کورن میل توین 80
5 – کاندیدا لوزیتانیا: Candida lusitaniae
مشخصات کلنی: در محیط سابورو دکستروز آگار و در دمای 25 درجه سانتیگراد کلنیها سفید تا کرم رنگ، براق و صاف هستند اما ممکن است چین خورده نیز باشند. حاشیه کلنیها ممکن است با سودوهایفیها مشخص شود. این گونه در دمای 42 درجه سانتیگراد و نیز بر روی محیط کشت حاوی سیکلوهگزامید رشد میکند.
مشخصات میکروسکپی: بر روی محیط کورن میل آگار بعد از 72 ساعت انکوباسیون در 25 درجه، سودوهایفیهای منشعب فراوانی ممکن است دیده شوند. برخی استرینها اساساً سودوهایفی تولید نمیکنند.
توضیح ویژه:
کاندیدا لوزیتانیا ارگانیسم شناخته شدهای از نظر مقاومت به آمفوتریسین B میباشد. اولین گزارش مربوط به عفونت کشنده در یک بیمار نوتروپنیک اتفاق افتاد که در آن ایزوله اولیه به آمفوتریسین B حساس بود ولی ایزولههای بعدی نسبت به آمفوتریسین B مقاومت پیدا کرده بودند.
کاندیدا لوزیتانیا
نمای مرفولوژیک کاندیدا لوزیتانیا در محیط آگار کورن میل توین 80
Candida morphology on cornmeal agar
a = albicans, t=tropicalis, k=krusei, l=lusitaniae, g=glabrata, p=parapsilosis; chl=chlamydospore
كانديديازيس بعلت گونههاي غير آلبيكنسي
تمام عفونتهاي كانديدائي مربوط به كانديدا آلبيكنس نيست؛ بيشتر از يك سوم اينگونه عفونتها مربوط به ديگر گونهها از جمله كانديدا گلابراتا، كانديدا كروزئي، كانديدا پاراپسيلوزيس، كانديدا تروپيكاليس، كانديدا سودوتروپيكاليس و گاهي اوقات گونههاي بسيار مقاومي مانند كانديدا لوزيتانيا است. در يك مطالعه [Diagn Microbiol Infect Dis 1999 sep,35(1):19-25] تنها 53% از 170 مورد كانديدمي مربوط به كانديدا آلبيكنس بوده است. گونههای شایع و مهم عبارتند از:
كانديدا گلابراتا (C.glabrata):
مقاومت به فلوكونازول در كانديدا گلابراتا (نام قبلي آن تورولوپسيس گلابراتا بوده است) شايع و رايج است؛ (از قرار معلوم این مقاومت با ميانجيگري ژن CgCDR1 انجام ميشود). مصرف بدون نسخة داروهاي ضد قارچي از دستة آزولها مانند ميكونازول و كلوتريمازول ممكن است سبب گسترش مقاومت به فلوكونازول گردد. داروي انتخابي در حال حاضر هنوز آمفوتريسين B است. به نظر ميرسد كه وريكونازول (voriconazole) بر عليه كانديدا گلابراتا بسيار مؤثرتر از فلوكونازول باشد. يافتههاي مربوط به 139 بيمار مبتلا به فونژمي با كانديدا گلابراتا در منابع زير موجود است:
Medicine (Baltimore) 1999 Jul;78(4):220-7
Clin microbial Rev 1999 Jan;12(1):80-96
كانديدا كروزئي (C.krusei):
كانديدا كروزئي نيز ذاتاً نسبت به فلوكونازول مقاوم است. در اينجا نيز ممكن است وريكونازول مورد استفاده قرار گيرد. 57 مورد فونژمي بعلت كانديدا كروزئي در مقاله زير بحث شده است:
Arch Intern Med 2000 Sep 25;160(17): 2659-64
منظره کلنی کاندیدا کروزئی در محیط کروموژنیک کروم آگار کاندیدا
ساير گونههاي كانديدا:
عفونت با كانديدا پاراپسيلوزيس (C.parapsilosis) در بخشهاي مراقبت ويژة نوزادان و در حالتهاي ضعف و اختلال در سيستم ايمني روز به روز اهميت بيشتري پيدا ميكند.
كانديدا تروپيكاليس برخلاف كانديدا آلبيكانس معمولاً بعنوان يك ارگانيسم كومنسال در نظر گرفته نميشود؛ بدين معني كه جدا كردن آن نشان دهندة عفونت است و ممكن است ارگانيسم مقاوم به فلوكونازول باشد.
وضعيت در مورد كانديدا لوزيتانيا جالب و البته نگران كننده است زيرا نسبت به آمفوتريسين B مقاوم است ولي بصورت شگفت انگيزي ممكن است به فلوكونازول پاسخ دهد.
کشت در محیط کروم آگار کاندیدا
کلنیهای صورتی رنگ: کاندیدا گلابراتا، کلنیهای کرم رنگ: کاندیدا پاراپسیلوزیس
منابع:
قارچ شناسی پزشکی جامع، تألیف دکتر فریده زینی، دکتر امیر سیدعلی مهبد، دکتر مسعود امامی. انتشارات دانشگاه تهران، 1383
http://fr.wikipedia.org/wiki/Candida_(genre)
https://medlabnews.ir/%da%86%da%af%d9%88%d9%86%d9%87-%d9%86%d8%aa%d8%a7%db%8c%d8%ac-%d8%a2%d8%b2%d9%85%d8%a7%db%8c%d8%b4%e2%80%8c%d9%87%d8%a7%db%8c-%d9%82%d8%a7%d8%b1%da%86-%d8%b4%d9%86%d8%a7%d8%b3%db%8c-%d8%b1%d8%a7/
برای دانلود پی دی اف بر روی لینک زیر کلیک کنید
ورود / ثبت نام