کلپروتکتین (CALPROTECTIN)، مدفوع

مارکری برای بیماری‌های التهابی روده

دکتر مصلائی

نکات برجسته تست
مشخص شده که کلپروتکتین (CALPRO)، هم در کودکان و هم در بزرگسالان، مارکری مؤثر برای بیماری‌های التهابی روده (IBD) است.
CALPRO به خوبی با شاخص‌های تهاجمی‌تر التهاب دستگاه گوارش مرتبط است.
CALPRO در مدفوع به مدت 5 روز در دمای اتاق پایدار بوده و می‌تواند در مقادیر اندک نمونه‌های تصادفی مدفوع (<5g) نیز شناسایی شود.
پیشینه بالینی
تعداد بسیار زیادی، یعنی 1/4 میلیون نفر در ایالات متحده و 2/2 میلیون نفر در اروپا از بیماری التهابی روده رنج می‌برند.
بیماری التهابی روده (مثل کولیت اولسردار و بیماری کرون)، ناهنجاری‌های ارگانیک لوله گوارشی بوده که باعث آسیب به لایه پوشاننده موکوسی روده می‌شود. آسیب با التهاب و زخم مشخص می‌گردد. مواد دفعی در روده در تماس با موکوس روده‌ای بوده و بنابراین حاوی مارکرهای ویژه‌ای از بیماری‌های مخاطی هستند.
اشکال بافت شناسی بیماری کولیت اولسردار و بیماری کرون شامل ارتشاح لوکوسیتی به داخل دیواره روده می‌شود که منجر به حضور اجزای سیتوپلاسمی و لوکوسیت‌ها در خود روده می‌گردد.
CALPRO حدود 60% محتوای پروتئینی سیتوپلاسم نوتروفیل‌ها را شامل می‌شود. CALPRO فعالیت ضد باکتریایی و ضد قارچی داشته، متالوپروتئیناز را مهار کرده و آپوپتوز (مرگ برنامه ریزی شده سلول) را در محیط‌های سلولی بدخیم و غیر بدخیم، تقویت می‌کند. به این دلایل، حضور آن در مایعات بدن، از جمله مدفوع، به صورت متناسبی با مقادیر وجود التهاب رابطه دارد.
در صورت عدم استفاده از این تست، تشخیص IBD می‌تواند به دلیل علایم مبهم یا شک پزشک یا بیمار در استفاده از شیوه‌های تهاجمی، مانند اندوسکوپی و بیوپسی به تأخیر بیافتد.
بررسی وسیع بر روی 13 مطالعه بالینی، که 670 بزرگسال و 371 کودک یا نوجوان را شامل می‌شد، مشخص نمود که CALPRO در بزرگسالان، 93% حساس بوده و 96% برای تمایز میان IBD از ناهنجاری‌های عملکردی روده، اختصاصی می‌باشد. در کودکان و یا نوجوانان، حساسیت 92% و اختصاصیت 76% است. به دلیل جهت‌گیری بالقوه، شامل جهت‌گیری طیفی (به عنوان مثال، دقت تشخیصی با شدت بیماری در جمعیت‌های مورد آزمایش فرق می‌کند)، این داده‌ها باید با احتیاط مورد ارزیابی قرار گیرند.
CALPRO به طور مساوی در مدفوع توزیع شده و نسبت به تجزیه باکتریایی مقاوم است که آن را در نمونه‌های مدفوع پایدار می‌سازد.
موارد درخواست آزمایش
برای تمایز میان IDB و ناهنجاری‌های عملکردی لوله گوارشی، مانند سندرم روده تحریک پذیر (IBS)
برای کمک به پیگیری فعالیت IBD و پیش‌بینی عود
تفسیر
نرمال: 50-0 µg/g
نتایج 120-51 µg/g CALPRO، به عنوان حد مرزی مورد توجه قرار می‌گیرد و باید در خلال 4 تا 6 هفته دوباره ارزیابی گردد.
نتایج >120 µg/g به طور وضوح غیر طبیعی بوده و IBD را مطرح می‌کند.
محدودیت‌های آزمایش
CALPRO مدفوع، شاخصی برای حضور نوتروفیل‌ها در مدفوع بوده و ویژه IBD نیست.
دیگر بیماری‌های روده‌ای، شامل عفونت‌های GI و سرطان‌های کولورکتال، می‌تواند منجر به افزایش غلظت CALPRO گردند.
تشخیص IBD نمی‌تواند تنها بر اساس نتیجه مثبت CALPRO، تثبیت گردد.
بیماران مبتلا به IBD، میان مراحل فعال و غیرفعال بیماری در نوسان هستند. نتایج CALPRO نیز ممکن است نوسان داشته باشد.
خونریزی GI به میزان 100 میلی لیتر روزانه، غلظت CALPRO مدفوع را تنها 15 µg/g افزایش خواهد داد.
مواد و روش‌ها
ایمونواسی CALPRO یک روش ایمونوسوربنت مرتبط با آنزیم (ELISA) با تشخیص رنگ سنجی می‌باشد. غلظت CALPRO به صورت ng/ml اندازه‌گیری شده و سپس به µg CALPRO درگرم از مدفوع (µ g/g) تبدیل می‌شود.
آزمایشات مرتبط
لاکتوفرین، مدفوع
رفرانس

Sutherland AD, Gearry RB, Frizelle FA. Review of fecal biomarkers in inflammatory bowel disease. Dis Colon Rectum 2008;51(8):1283–91.
Loftus EV Jr. Clinical epidemiology of inflammatory bowel disease: Incidence, prevalence, and environmental influences. Gastroenterology 2004;126:1504–17.
van Rheenen PF, Van de Vijver E, Fidler V. Faecal calprotectin for screening of patients with suspected inflammatory bowel disease: diagnostic meta-analysis. Br Med J 2010; 341:c3369.
Judd TA, et al. Update of fecal markers of inflammation in inflammatory bowel disease. J Gastroenterol Hepatol 2011;26(10):1493–9.

آکندروپلازی (FGFR3) 2 موتاسیون

برای تشخیص آکندروپلازی

مرور اجمالی بر بیماری

آکندروپلازی از ناهنجاری‌های اسکلتی است که از ویژگی‌های آن کوتاهی قد، کوتاه شدن استخوان‌های بلند پروکسیمال، سر بزرگ با پیشانی برجسته، حرکت محدود آرنج و پاهای پرانتزی شکل می‌باشد.
اگرچه افراد مبتلا دارای هوش طبیعی بوده و اغلب طول عمر نرمال دارند، اما حدود 7 درصد احتمال خطر مرگ در نوزادان مبتلا وجود دارد که در اثر آپنه انسدادی است که به دلیل هیپوپلازی ضایعات نیمه میانی صورت و یا فشرده شدن ساقه مغز رخ می‌دهد. اندازه بزرگ سر همچنین خطر خونریزی درون جمجمه را در خلال زایمان طبیعی افزایش می‌دهد.
نوزادان، هیپوتونی خفیف تا متوسط و کشش بیش از حد زانوها و دیگر مفاصل را بروز می‌دهند.
بزرگسالان مبتلا که دارای تنگی علامت‌دار کانال نخاعی هستند، اغلب کمردرد را تجربه می‌کنند که ممکن است این درد به اندام‌های تحتانی نیز پیشروی کرده و عواقب ناتوان کننده‌ای در بر داشته باشد.
در حال حاضر هیچ درمان مؤثری برای تحریک رشد استخوان در بیماران مبتلا به آکندروپلازی وجود ندارد.
مطالعه شیوع بیماری

در سراسر جهان از هر 25 هزار نوزاد، یکی به این بیماری مبتلا می‌شود.

ژنتیک
توارث از نوع اتوزومال غالب با نفوذ ژنی 100% بوده و 80% موارد de novo هستند.
ژن رسپتور 3 فاکتور رشد فیبروبلاست (FGFR3) بر روی کروموزوم .4p 16.3 قرار گرفته است.
2 موتاسیون c.1138G>A و c.1138G>C، منجر به جایگزینی اسید آمینه گلایسین با آرژینین (G380R) می‌شوند که عامل بیش از 99% موارد تغییر شکل و ویژگی‌های کلاسیک آکندروپلازی هستند.
FGFR3 یک رسپتور گذرنده از غشای تیروزین کیناز را با دامنه خارج سلولی متصل شونده به لیگاند کد می‌کند که در کندروسیت‌های در حال استراحت یا در حال تکثیر بیان می‌شوند.
FGFR3 تنظیم کننده‌ای منفی برای رشد غضروفی استخوان می‌باشد. مسیر پیام‌دهی FGFR3 برای تمایز کندروسیت‌ها و تکثیر از طریق مسیرهای بیولوژیکی که مولکول‌های ارتقا دهنده رشد را به صورت منفی تنظیم می‌کنند، ضروری است. همچنین مسیر پیام‌دهی FGFR3، تکثیر و تمایز نهایی رشد کندروسیت‌های پلاکی و سنتز ماتریکس خارج سلولی را مهار می‌کند.
موارد درخواست آزمایش
تأیید تشخیص آکندروپلازی
تشخیص پیش از تولد در افرادی که در سنینی بیشتر از حد میانگین باردار شده و نتایج سونوگرافی آن‌ها وجود بیماری آکندروپلازی را پیشنهاد می‌کند.
تشخیص پیش از تولد در دوران بارداری برای زوج‌هایی که به این بیماری مبتلا بوده و می‌خواهند از عدم وراثت ترکیب مرگبار دو جهش در جنین اطمینان حاصل کنند.
تشخیص پیش از تولد در دوران بارداری برای زوج‌هایی که یکی از آن‌ها به این بیماری مبتلا بوده و می‌خواهند ابتلای جنین به آکندروپلازی را تعیین نموده و در خلال زایمان مراقبت‌های ویژه‌ای را برای وی اتخاذ کنند.
اطلاعات بیشتر در ارتباط با این آزمایش

برای بررسی جهش ویژه FGFR3 در افراد، یک کپی از گزارش آزمایشگاه که به صورت دقیق به موتاسیون‌های فامیلی پرداخته است، نیاز است. لطفاً رابطه اعضای خانواده را با فرد مورد آزمایش مشخص سازید.

تفسیر آزمایش
منفی: موتاسیون‌های 1138G>A و c.1138G>C ژن FGFR3، شناسایی نشده‌اند.
هتروزیگوت: شناسایی یک کپی از موتاسیون 1138G>A و یا یک کپی از موتاسیون c.1138G>C، تشخیصی برای آکندروپلازی است.
هموزیگوت یا هتروزیگوت مرکب: 2 کپی از موتاسیون‌های 1138G>A و c.1138G>C، یا یک موتاسیون c.1138G>A و یک موتاسیون c.1138G>C که در دوره پیش از تولد کشنده می‌باشد.
روش آزمایش
واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) و بررسی فلئورسانت برای شناسایی موتاسیون‌های 1138G>A و c.1138G>C (G380R)
حساسیت و اختصاصیت بالینی آزمایش 99 درصد است.
حساسیت و اختصاصیت تحلیلی آزمایش 99 درصد است.
محدودیت‌ها
موتاسیون‌های ژن FGFR3 به غیر از 1138G>A و c.1138G>C ارزیابی نمی‌شوند.
به علت موتاسیون‌های منطقه پرایمر، خطاهای تشخیصی نادری می‌تواند رخ دهد.

تست‌های مرتبط

2 موتاسیون (FGFR3) آکندروپلازی جنینی

رفرانس‌ها:

Achondroplasia. http://www.genetests.org. (accessed on October 20, 2010)
Laederich MB, Horton WA. Achondroplasia: pathogenesis and implications for future treatment. Curr Opin Pediatr 2010;22:516–23.
Baujat G, et al. Achondroplasia. Best Pract Res Clin Rheumatol 2008;22(1):3–18

استرانژیلوئیدس در بیمار مبتلا به ضعف ایمنی

https://www.calprotectin.co.uk/about-calprotectin/information-for-patients/

برای دانلود پی دی اف بر روی لینک زیر کلیک کنید

برای دانلود باید وارد سایت شوید.

خواندن تمام مطلب