اصول و روش‌های نشان دادن قارچ‌ها در نمونه‌های کلینیکی – آزمایش مستقیم و کشت
(دستورالعمل تأئید‌شده) 1
ترجمه سند CLSIM54-A اکتبر 2012
ترجمه و تنظیم: دکتر محمد قهری
www.ghahri.ir
بخش دوم
3/4- سایر ملاحظات ایمنی زیستی
موارد زیر به‌عنوان احتیاطات استاندارد در ارتباط با کار کردن با کپک‌هایی که از نمونه‌های بیومدیکال جدا می‌شوند، باید در نظر گرفته شوند:
– هیچوقت نباید درب پلیت‌های حاوی کشت کپک‌ها خارج از هود بیولوژیک (BSC) باز شوند.
– به‌منظور اجتناب از استنشاق ارگانیسم‌های بالقوه خطرناک، بو کردن یا بو کشیدن (sniffing) کشت‌ها نباید انجام شود.
– برای آماده کردن کپک‌ها برای انجام آزمایش‌های میکروسکوپی بهترین کار این است که از مایعات مونت‌کننده‌ای استفاده شود که قارچ‌ها را در حالت غیرزنده نگاه می‌دارد (به‌عنوان مثال می‌توان از رنگ‌های واجد فنل استفاده کرد).
– یک ظرف ثانویه‌ی مناسب (محافظ) برای انتقال کشت‌های قارچی در داخل فضای آزمایشگاه باید بکار رود. در نتیجه هرگونه سقوط تصادفی یا حادثه‌ی شکستن به‌صورت لوکالیزه باقی مانده و امکان گسترش به قسمت‌های مختلف آزمایشگاه نخواهد بود.
– به‌منظور نگهداری قارچ‌ها برای مدت‌های طولانی می‌توان از روش‌هایی مثل تهیه‌ی سوسپانسیونی از اسپورها در آب استریل و نگهداری در دمای اتاق، یا سوسپانسیون اسپورها در گلیسرول استریل 10% تا 20 درصد که در فریزرهای با سرمای زیاد و یا در نیتروژن مایع نگهداری می‌شوند، استفاده نمود.
– توصیه می‌شود برای کپک‌های بالقوه خطرناک از ظروف نگهداری انفرادی استفاده شود و با علامت مناسبی پتانسیل خطر افزایش‌یافته را نشان داد.
– نواحی نگهداری باید به کمک برچسب‌های ایمنی زیستی مناسب شناسایی شوند و دسترسی به این مناطق فقط به افراد مجاز (authorized) محدود گردد (به‌عنوان مثال برچسبی شبیه به تصویر زیر).
– حمل‌ونقل نمونه‌ها به خارج از آزمایشگاه باید مطابق با مقررات و قوانین مراکز معتبر بین‌المللی، ملی و محلی انجام گیرد.
– این دستورالعمل‌ها نیازمندی‌های اختصاصی را برای بسته‌بندی و برچسب‌گذاری فراهم می‌کنند.
– از حمل‌ونقل و جابجایی پلیت‌های تلقیح‌شده اجتناب شود و در صورت امکان کشت‌ها را در شرایط تلقیح‌شده در لوله انتقال دهید.
4/4- پرسنل
پایه و اساس یک آزمایشگاه ایمن، تربیت مناسب کارمندان جدید و برگزاری کلاس‌های یادآوری به‌صورت منظم برای تمام کارمندان است. دستورالعمل‌های ایمنی زیستی باید مکتوب شده و به‌صورت روزمره در آزمایشگاه عادت شده و به‌صورت رسم و روال منظم درآیند. فقط آن دسته از پرسنلی که به‌قدر کافی تربیت شده و شایسته و لایق و کارآمد تشخیص داده شده‌اند می‌توانند در آزمایشگاه مشغول به کار باشند. شایسته و بایسته است که پرسنل آزمایشگاه در مورد عناصر اساسی پاتوژنز قارچ‌ها، فاکتورهای خطر و راه‌های کنترل آموزش داده شوند. اوضاع زمینه‌ای (مانند وضعیت‌های مستعدکننده‌ی ایمنی، فاکتورهای ژنتیکی و حاملگی) که می‌توانند افزایش حساسیت به عفونت‌های مهاجم قارچی را مطرح کنند نیز موردبحث و آموزش قرار گیرند. لازم است نمایش آشکار تجهیزات حفاظتی پرسنل در تمام نواحی کاری وجود داشته باشد و به این وسیله یک یادآور ثابت برای کارمندان فراهم شده و نیز بازرسی‌های دوره‌ای مورد تأکید قرار گیرد.
یک سیاست و روش گزارش حوادث برای مدیریت هرگونه تخلف و شکست در شیوه‌های کار آزمایشگاهی به‌کار گرفته شود و مواد ریخته‌شده‌یا رهاشده‌ی اتفاقی مورد رسیدگی قرار گیرد.
هرگونه مواجهه‌ی اتفاقی با قارچ‌های خطرناک باید با شتاب و به‌سرعت به کمک دستورالعمل‌های مواجهه‌ی شغلی و ایمنی زیستی سازمانی که قبلاً تهیه و تمرین شده است، مدیریت شود.
مسئول آزمایشگاه و سوپروایزر باید به‌طور نزدیک با افسر ایمنی زیستی سازمانی کار کنند و متخصصین ایمنی زیستی فعالیت خود را برای اطمینان حاصل کردن از یک محیط ایمن کاری برای پرسنل آزمایشگاه متمرکز کنند.
5- سطوح آزمایشگاه و خدمات ارجاعی
تصمیم اینکه خدمات آزمایشگاه قارچ‌شناسی تشخیصی تا چه سطحی فراهم شود، تصمیمی است که یک مؤسسه باید بر اساس جمعیت بیماران، تعداد کارمندان و سطح علمی و مهارتی آنان، امکانات و وسایل و حجم آزمایش‌های قارچ‌شناسی بگیرند. بسیاری از بیمارستان‌ها و کلینیک‌های کوچک‌تر به‌راحتی می‌توانند خدمات پایه‌ای برای کشت قارچ‌ها فراهم کنند، اما همان‌طور که در بخش 4/2 بحث شد، ممکن است نیاز به ارجاع کشت و ارگانیسم‌های زنده به بیمارستان‌های بزرگ‌تر یا آزمایشگاه رفرانس داشته باشند که در آنجا اقدامات بعدی بر روی کشت‌ها بعمل می‌آید.
آزمایشگاه‌های بیمارستانی متوسط ممکن است امکاناتی برای کشت مجدد و عملیات شناسایی قارچ‌ها داشته باشند و ممکن است لیستی از تست‌های اختصاصی برای شناسایی مخمرهای شایع (مثلاً گونه‌های کاندیدا) و یا کپک‌های انتخاب‌شده‌ای مثل گونه‌های آسپرجیلوس و غیره فراهم کرده باشند.
اگر پرسنل آزمایشگاه‌های متوسط بیمارستانی تجربه یا تخصص و مهارت لازم جهت فراهم کردن سرویس‌های شناسایی برای طیف وسیعی از قارچ‌ها را نداشته باشند، در این صورت شناسایی ارگانیسم‌هایی به غیر از جنس‌ها و گونه‌های شایع‌تر اغلب به آزمایشگاه‌های رفرانس یا به آزمایشگاه‌های بزرگ‌تر ارجاع می‌شوند. بیمارستان‌های بزرگ و آزمایشگاه‌های رفرانس اغلب دارای این توانایی هستند که طیف کاملی از روش‌های شناسایی قارچ‌ها را فراهم کرده باشند که شامل تکنیک‌های ملکولار مانند پروب‌های هیبریدیزاسیون اسیدهای نوکلئیک برای قارچ‌های دیمورفیک و PCR برای شناسایی بر اساس توالی اسیدهای نوکلئیک خواهد بود.
علاوه بر این، این آزمایشگاه‌ها می‌توانند تست‌های تعیین حساسیت برای مخمرها و در برخی موارد برای کپک‌ها را فراهم کنند. منابع چاپ‌شده‌ای وجود دارند که چگونگی انتخاب یک آزمایشگاه رفرانس را راهنمایی می‌کنند. برنامه‌های تست‌های مهارتی در ایالات متحده آمریکا از طریق منابع مختلف قابل فراهم است. این منابع در پایگاه اینترنتی مرکز خدمات مراقبت و کمک‌های پزشکی لیست شده است:
http://www.cms.gov/regulations-and-guidance/legislation/CLIA/downloads/ptlist.pdf
منابع دیگر شامل ارزیابی کیفیت خارجی بریتانیا (http://www.ukneqas.org.uk)، برنامه‌ی مدیریت کیفیت خدمات آزمایشگاهی در انتاریو، کانادا (http://www.qmpls.org) و برنامه‌های تضمین کیفیت کالج سلطنتی پاتولوژیست‌های استرالیا در استرالیا و آسیای جنوب شرقی ((http://www.rcpaqap.com هستند.
برنامه‌های تست مهارتی (انجام آزمایش روی نمونه‌های کنترل کیفی خارجی) شناسایی مخمر و کپک، تست‌های حساسیت داروهای ضدقارچی و تست آنتی‌ژن کریپتوکوکال را مورد بررسی (بازبینی و ارزیابی) قرار می‌دهند. آزمایشگاه‌ها باید همان پروتکل‌های تست و آزمایش‌ها را به همان صورتی که برای نمونه‌های بیماران انجام می‌دهند، برای نمونه‌های تست‌های مهارتی نیز انجام دهند و نیز آگاه باشند که نمونه‌های تست‌های مهارتی نباید برای شناسایی به آزمایشگاه دیگر ارجاع شوند (به سند GP26 استاندارد CLSI مراجعه شود).
6- کنترل کیفیت و نگهداری کشت‌های ذخیره
6/1- کنترل کیفیت محیط‌های کشت و مواد و معرف‌ها
توصیه می‌شود که تمام محیط‌های کشت، معرف‌ها، وسایل پلاستیکی و سایر موادی که در آزمایش به‌کار گرفته می‌شوند از کیفیت بالا برخوردار باشند و اسناد کیفیت آنها از فروشنده خواسته شود. هنگامی که منابع خارجی (نظیر مواد و معرف‌ها) استفاده می‌شود، اطلاعات مربوط به نام محصول، داده‌های مربوط به تولید (مانند ترکیب، شماره سری تولید یا batch number و تاریخ انقضاء) باید ثبت شوند. منابعی که فاقد این اطلاعات هستند و یا در محیط بدون سیستم مدیریت کیفیت (QMS) تولید شده‌اند عموماً نباید برای کارهایی که در این سند شرح داده شده است، به‌کار گرفته شوند.
6/2- کنترل کیفیت استرین‌های رفرانس
استرین‌های رفرانس QC نوعاً توسط متخصصین انتخاب می‌شوند و معمولاً بعد از غربالگری تعداد زیادی استرین‌های مرتبط با یکدیگر که در خواص مورد نظر اشتراک دارند (مثلاً درجه‌ی بالایی از پایداری خصوصیات فنوتیپیک و ژنوتیپیک دارند و آستانه‌ی غلظت حساسیت یا مقاومت به یک ماده‌ی شیمیایی در آنها بسیار نزدیک به یکدیگر است) انتخاب می‌شوند. هنگامیکه استرین‌های رفرانس QC برای یک روش یا فرآیند خاصی انتخاب شدند، نوعاً در یک مرکز دارای تجهیزات خوب و معتبر میکروبی به‌منظور حفاظت ایمن و طولانی مدت نگهداری می‌شوند. از جمله‌ی این‌گونه مراکز می‌توان کلکسیون آمریکایی کشت میکروارگانیسم‌ها و مرکز تنوع زیستی آکادمی سلطنتی علوم و هنر هلند را نام برد. مرکز فراهم‌کننده (تهیه‌کننده) استرین رفرانس باید توانایی نگهداری میکروارگانیسم‌ها را در طول چندین دهه با حداقل میزان آلودگی داشته باشند و این کشت‌ها را برای استفاده در آزمایشگاه‌های مختلف تولید کنند. بسیاری از تأمین‌کنندگان استرین‌های رفرانس دارای سیستم مدیریت کیفیت مطلوب و گواهی‌نامه‌های مؤسسات مربوطه بر طبق استانداردهای ISO هستند.
6/2/1- نگهداری استرین‌های رفرانس
در یک آزمایشگاه میکروب‌شناسی پزشکی، استرین‌های رفرانس بعد از تهیه باید برای کاهش پتانسیل تغییرات فنوتیپیک و ژنوتیپیک با حداقل پاساژ نگهداری شوند (به سند M22 استاندارد CLSI رجوع شود). کشت‌های ذخیره‌ی استرین‌های رفرانس به‌وسیله‌ی تلقیح سلول‌ها به‌طور مستقیم از ظرف اصلی خریداری‌شده به داخل محیط‌های کشت مناسب تهیه می‌شوند. سلول‌ها از کشت‌های فعال در حال رشد برداشت شده و در یک محلول مقاوم در مقابل انجماد (cryoprotectant) نظیر گلیسرول 10 تا 15 درصد سوسپانسیون می‌شوند. روش دیگری که در آن از دانه‌های متخلخل استفاده می‌شود نیز قابل بهره‌برداری است. این ماده باید به‌صورت فریزشده در ازت مایع و یا در فریزر با برودت بسیار پایین (کمتر از منفی 70 درجه‌ی سانتیگراد) نگهداری شود. برخی از قارچ‌ها ممکن است در شرایط انجماد به‌خوبی بقیه زنده نمانند. ویال‌های منجمد می‌توانند به‌عنوان کشت‌های ذخیره نگهداری شوند و از آنها کشت‌های موردنیاز را تهیه کرد.
روش‌های دیگر برای نگهداری با دوره‌ی کوتاه‌تر (یعنی 1 تا 5 سال) برای ایزوله‌های ذخیره فراهم هستند. در بین این روش‌ها، روش کشت در آب به دلیل سادگی و سودمندی از ارزش خوبی برخوردار است. در این روش سلول‌های مخمری، کنیدی‌ها و یا هایفی‌ها در حجم 2 الی 3 میلی‌لیتر آب استریل و دیونیزه در یک ظرف نفوذناپذیر (leak-proof) سوسپانسیون‌شده و در دمای اتاق نگهداری می‌شوند. برای تهیه‌ی یک کشت تازه، با انتقال یک قطره از این سوسپانسیون به محیط کشت مناسب اقدام می‌گردد (به سند M22 استاندارد CLSI رجوع شود).
6/2/2- استفاده و بهره‌برداری از استرین‌های رفرانس
6/2/2/1- برنامه‌ی انتقال
برنامه یا جدول زمانی برای انتقال می‌تواند برای آماده‌سازی ارگانیسم‌های QC مورد استفاده قرار گیرد (به سند M22 استاندارد CLSI رجوع شود).
1- کنترل استوک
حداقل سالی 2 مرتبه از هر ارگانیسم QC که به‌صورت روتین در آزمایشگاه استفاده می‌شود، یک کشت تهیه کنید. هنگامی که یک ویال از استرین رفرانس استوک را از درون تانک ازت مایع یا فریزر 70- درجه‌ی سانتیگراد برمی‌دارید، برای اجتناب از ذوب شدن، آن را در یخ خشک نگاه دارید. بخشی از ارگانیسم رفرانس را به‌وسیله‌ی شکستن چند کریستال یخ از سطح ویال بردارید و یا یک دانه (bead) را برداشته و به سطح پلیت یا لوله‌ی آگار سابورو گلوکز آگار (ترجیحاً برای مخمرها و برای کپک‌ها ترجیحاً از محیط PDA استفاده شود) تلقیح کنید. سپس فوراً ویال استوک رفرانس را به تانک ازت مایع یا فریزر 70- درجه سانتیگراد برگردانید. لوله یا پلیت را به‌عنوان کنترل استوک برچسب بزنید و نام ارگانیسم و تاریخ تلقیح در آن ثبت شود، سپس آن را در دمای 2± 30 درجه‌ی سانتیگراد به مدت 2 الی 3 روز انکوبه نمایید یا اینکه تا زمانی که رشد خوبی بدست آید. سپس دور درب پلیت را به‌خوبی سیل کنید و در دمای 2 الی 8 درجه سانتیگراد نگهداری نمایید. به‌عنوان یک راه دیگر، از قارچ‌هایی که به‌صورت منجمد و یا در آب نگهداری می‌شوند می‌توان به‌عنوان کنترل استوک استفاده کرد.
2- کنترل کاری
از کنترل استوک یک کشت مجدد تهیه کنید. روی ظرف مربوطه برچسبی بزنید که روی آن نام کنترل کار، نام ارگانیسم و تاریخ تلقیح ثبت شود. به مدت 2 تا 3 روز انکوبه نمایید یا تا زمانی که رشد خوبی بدست آید. این نمونه را در دمای 2 الی 8 درجه سانتیگراد برای حداکثر 4 هفته نگهداری کنید. حداقل یکبار در ماه با استفاده از کنترل ذخیره که در یخچال نگهداری می‌کنید یا از کشت آب و یا از کنترل ذخیره‌ی فریزشده، یک کنترل کاری تازه تهیه نمایید.
هر موقع که کنترل کاری کهنه شده و در خواص فنوتیپیک و ژنوتیپیک آن نسبت به خصوصیات تعریف‌شده اختلاف و انحرافی (deviation) رخ دهد، باید یک کنترل کاری جدید تهیه شود. هنگامی که کشت را انتقال می‌دهید، هرگز فقط یک کلنی منفرد را انتخاب نکنید و بجای آن حداقل 5 کلنی را انتخاب کنید تا نمونه‌ای که نماینده‌ی ژنوتیپیک باشد فراهم گردد. هنگامی که یک کشت رفرانس مورد استفاده قرار می‌گیرد، چک کردن خلوص آن بسیار اهمیت دارد. پرسنل آزمایشگاه باید با ویژگی‌های پایه‌ای ارگانیسم‌های کنترل کیفی مورد استفاده آشنا باشند (به‌عنوان مثال با مرفولوژی ماکروسکوپی و میکروسکپی آن).
2/2/2/6- آزمایش کنترل کیفیت محیط‌ها و معرف‌ها
بر طبق سند M22 استاندارد CLSI از یک کشت در حال رشد فعال که از کنترل کاری تهیه کرده‌اید نمونه‌ی تلقیح (اینوکولوم) را بردارید. مقدار زمانی که برای بدست آوردن یک کشت در حال رشد فعال موردنیاز است بستگی به نوع ارگانیسم دارد (مثلاً برای مخمرها 24 تا 48 ساعت، برای گونه‌های کریپتوکوکوس تا 72 ساعت و برای کپک‌ها چندین روز تا چندین هفته است).
رنگ‌ها را می‌توان مستقیماً با این کشت تست کرد. به محیط‌های کشت می‌توان به‌طور مستقیم تلقیح کرد و یا از طریق تهیه‌ی یک کشت تلقیح‌شده‌ی استانداردشده، این کار را انجام داد. مورد اخیر امکان بررسی قابلیت تکرار را برای ارزیابی رشد و خواص مهارکنندگی بیشتر نشان می‌دهد و انجام آن عالی‌تر است. تلقیح سبک‌تر برای ارزیابی خواص مواد مغذی محیط کشت مناسب‌تر و تلقیح سنگین‌تر برای ارزیابی خواص مهارکنندگی آن مناسب‌تر است. یک تلقیح استانداردشده به‌وسیله‌ی رقیق کردن کشت فعال در سالین مطابق با استاندارد 0/5 مک‌فارلند بدست می‌آید.
- برای محیط‌های کشت غیرانتخابی، سوسپانسیون با رقت 1/100 یا 1/1000 تهیه کنید. هدف بدست آوردن رشد کافی با مرفولوژی تایپیکال است، هنگامی که 10 میکرولیتر از سوسپانسیون بر روی محیط کشت تلقیح شده باشد.
- برای محیط‌های کشت انتخابی، سوسپانسیون را با رقت 1/10 یا 1/100 تهیه کنید و مطابق بالا عمل نمایید.
- برای محیط‌های کشتی که در لوله تهیه می‌شوند مقدار 10 میکرولیتر از سوسپانسیون 0/5 مک‌فارلند رقیق‌نشده را تلقیح کنید. مقدار تلقیح را مطابق با نیاز به رشد سبک‌تر یا سنگین‌تر تنظیم کنید.
محیط‌های کشت را بر طبق روش‌های روتین انکوبه کنید و برای رشد کافی و مرفولوژی تایپیکال مورد آزمایش قرار دهید و نیز در صورت استفاده از محیط انتخابی برای مهار رشد بررسی کنید.
6/2/3- تعداد دفعات تست کنترل کیفی
رفرانس‌هایی در دسترس هستند که دستورالعمل تعداد تست‌های کنترل کیفی را بر طبق روش تست یا محیط کشت و یا رنگ‌هایی که به‌کار گرفته می‌شوند، فراهم می‌کنند (به سند M22 استاندارد CLSI رجوع شود)، اگرچه فراوانی تست‌های کنترل کیفی بر طبق نظر آژانس‌های وابسته به نظارت و اعتباربخشی ممکن است با یکدیگر تفاوت داشته باشند و انواع معینی از محیط‌های کشت تجارتی ممکن است معاف و مستثنی شوند. جداول شماره 2 و 3 دستورالعمل‌های مطرح‌شده برای محیط‌های کشت و رنگ‌آمیزی‌های قارچ‌شناسی را لیست کرده است. به‌طورکلی یک یا دو واحدی که به‌طور اتفاقی از هر batch از محیط‌های کشت، معرف‌ها و غیره انتخاب می‌شوند باید با استفاده از استرین‌های کنترل کیفی یا رفرانس مورد آزمایش قرار گیرند.
منظره کلنی آسپرجیلوس برازیلینسیس
منظره کلنی آسپرجیلوس فومیگاتوس
منظره کلنی آسپرجیلوس نیجر
جدول 2- استانداردهای اجرایی کنترل کیفی برای محیط‌های کشت قارچی
| محیط کشت | ارگانیسم‌های پیشنهادی QC(CLSI-M22) | انکوباسیون | نتایج مورد انتظار |
| BHI با یا بدون 5% خون گوسفند با جنتامایسین و یا کلرامفنیکل
pH7.4 |
کاندیدا آلبیکنس
آسپرجیلوس برازیلینسیس
آسپرجیلوس فومیگاتوس تریکوفیتون منتاگروفایتیس نوکاردیا آستروئیدس اشریشیا کولی |
30±20C
به مدت 1 تا 3 روز |
رشد (مخمری سفید)
رشد (کلنی سفید کنیدی‌های سیاه) رشد (کلنی آبی سبز) رشد رشد عدم رشد |
| آگار کروموژنیک (گونه‌های کاندیدا) | کاندیدا آلبیکنس
کاندیدا کروزی کاندیدا تروپیکالیس کاندیدا گلابراتا
سودوموناس آئروژینوزا
|
35±20C
به مدت 2 تا 3 روز |
برای رنگ کلنی به روش‌های QC شرکت سازنده مراجعه شود.
عدم رشد |
| سابورو با جنتامایسین و کلرامفنیکل
pH6.7 |
کاندیدا آلبیکنس
آسپرجیلوس برازیلینسیس تریکوفیتون منتاگروفایتیس
اشریشیا کولی |
30±20C
به مدت 1 تا 3 روز |
رشد
رشد رشد
عدم رشد |
| Potato Dextrose Agar | کاندیدا آلبیکنس
تریکوفیتون منتاگروفایتیس
تریکوفیتون روبروم |
30±20C به مدت 1 تا 3 روز |
رشد
رشد، کلنی کرم رنگ و سفید. عدم پیگمان در پشت کلنی
رشد، کلنی سفید. تولید پیگمان قرمز شرابی در پشت کلنی |
| سابورودکستروز آگار (امونس) pH6.9 | کاندیدا آلبیکنس
آسپرجیلوس برازیلینسیس تریکوفیتون منتاگروفایتیس
|
30±20C
به مدت 1 تا 3 روز |
رشد
رشد رشد |
| سابورودکستروز آگار (امونس) با کلرامفنیکل
pH6.9 |
کاندیدا آلبیکنس
آسپرجیلوس برازیلینسیس تریکوفیتون منتاگروفایتیس اشریشیا کولی |
30±20C
به مدت 1 تا 3 روز |
رشد
رشد رشد عدم رشد |
| سابورودکستروز آگار (امونس) با کلرامفنیکل و سیکلوهگزامید (یا: مایکوبیوتیک آگار و یا: مایکوزیل آگار) | کاندیدا آلبیکنس
آسپرجیلوس برازیلینسیس تریکوفیتون منتاگروفایتیس ساکارومیسس سرویسیه اشریشیا کولی |
30±20C
به مدت 1 تا 3 روز |
رشد
مهار نسبی رشد خوب عدم رشد عدم رشد |
| کورن میل آگار تووین 80 | کاندیدا آلبیکنس | 26-280C
|
رشد سودوهایفی، بلاستوکونیدی و وزیکول‌های با دیواره ضخیم انتهایی (کلامیدوکونیدی) |
| مالت اکسترکت آگار | تریکوفیتون منتاگروفایتیس
اشریشیا کولی
|
26-280C
|
رشد کلنی سفید
عدم رشد |
| چاپک دوکس آگار | آسپرجیلوس برازیلینسیس
آسپرجیلوس فومیگاتوس
|
26-300C
|
رشد (کلنی سفید کنیدی‌های سیاه)
رشد (کلنی آبی سبز)
|
| Birdseed Agar | کاندیدا آلبیکنس
کریپتوکوکوس نئوفرمنس واریته نئوفرمنس |
26-300C
|
رشد کلنی‌های سفید
رشد کلنی‌های قهوه‌ای رنگ |
| محیط کشت برنج
(Rice grain medium) |
میکروسپوروم کنیس | 26-280C
|
رشد، میسلیوم‌های هوائی سفید رنگ (میکروسکوپی: تولید فراوان ماکروکونیدی دوکی شکل با زائده پستانکی) |
جدول 3- استانداردهای اجرایی QC برای رنگ‌آمیزی‌های معمولی مورد استفاده در آزمایش‌های مستقیم میکروسکپی قارچ‌شناسی
| رنگ یا معرف | ارگانیسم مناسب برای کنترل کیفی | نتایج مورد انتظار |
| کالکوفلور سفید/پتاس | کاندیدا آلبیکنس
اشریشیا کولی |
فلئورسانس عناصر قارچی
عدم فلئورسانس عناصر قارچی |
| گرم | استافیلوکوکوس اورئوس
اشریشیا کولی |
کوکسی‌های گرم مثبت (ارغوانی)
باسیل‌های گرم منفی (صورتی) |
| مرکب چین | کریپتوکوکوس نئوفرمنس
کاندیدا آلبیکنس |
سلول‌های مخمری با هاله‌ی شفاف و خوب مشخص‌شده
سلول‌های مخمری با هاله‌های نامنظم یا بدون هاله |
| پتاس | گونه‌های کاندیدا در نمونه‌ی مثبت پوست یا ناخن | مشاهده‌ی عناصر قارچی با شفاف شدن بقایای سلولی |
برای دانلود پی دی اف بر روی لینک زیر کلیک کنید
ورود / ثبت نام