مفاهیم عمومی و مسائل اداری آزمایشگاه
(قسمت سوم)
دکتر شیوا میرکلانتری (استادیار دانشگاه)
دکتر اعظم فتاحی (استادیار دانشگاه)
دکتر رضا میرنژاد (دانشیار دانشگاه)
تنظیم، اعتباربخشی و قانونگذاری
آزمایشگاههای بالینی جزء قانونمندترین بخشها در میان بخشهای مراقبتهای بهداشتی میباشند. درک این قوانین برای جلوگیری از پیامدهای اداری یا قانونی که ممکن است امور آزمایشگاهی را محدود یا بهطور کلی قطع نمایند، ضروری است. آزمایشگاهها در ایالات متحده آمریکا برای انجام کار (و دریافت هزینه بازپرداخت خدمات)، باید اعتبارنامه دولتی یا ایالتی داشته باشند، همچنین تمام پاتولوژیستها باید دارای اعتبارنامه پزشکی ایالتی باشند. 13 ایالت در حال حاضر به مجوز کارکنان آزمایشگاه نیاز دارند. این یک نکته مهم و قابل توجه است که در هنگام استخدام پرسنل فنی باید مدنظر قرار گیرد. در سطح قوانین فدرال، فعالیتهای آزمایشگاهی تحت برنامه CLIA’88 تنظیم میشود (42 CFR 493; http://www.cms.hhs.gov/clia/) که این برنامه CLIA و استانداردهای آن توسط اداره خدمات آزمایشگاهی در مراکز درمانی و خدمات پزشکی[1] (CMS) تهیه میگردد.
قبل از CLIA’88 هیچگونه استاندارد نظارتی فدرال برای بیشتر آزمایشگاهها ارائه نشده بود. تنها برنامههای پراکنده دولتی در این زمینه وجود داشت، لذا برنامه CLIA’88 در پاسخ به نگرانیها در مورد نبود استانداردهای کیفیت آزمایشگاههای ملی بهصورت قانون ارائه شد. بیشتر آزمایشگاههای بالینی در ایالات متحده دارای مجوز CLIA برای انجام آزمایش بر روی نمونه انسانی هستند، این نشان میدهد که آزمایشگاهها باید با پرسنل خود جلساتی برگزار نمایند تا عملکرد، ایمنی و کیفیت استانداردهایی که بر اساس پیچیدگی آزمایش با آن مواجه هستند را بررسی کنند. جزئیات و دستورالعملهای دقیق در این خصوص در سایت http://wwwn.cdc.gov/clia/reg/.aspx یافت میشوند.
در پاسخ به نگرانیهای CMS درباره تقلب و سوءاستفاده از پرداختها، توسط کنگره ایالات متحده به برنامه انطباق آزمایشگاهها مجوز داده شد. این برنامه مستلزم آن است که آزمایشگاههایی که خدمات پرداختی را از هر آژانس فدرال دریافت میکنند، بایستی سیاستهای مربوط به نیازهای پزشکی برای تستهای سفارش دادهشده، اطمینان از صدور صورتحساب دقیق برای آزمایشها و ترویج یک استاندارد رفتاری که توسط کارکنان آزمایشگاه به اجرا درمیآید را داشته باشند. عدم وجود یک برنامه فعال میتواند یک آزمایشگاه را از شرکت در CMS حذف کند و میتواند منجر به جریمههای مالی و قانونی شود. جمعیت زیادی از کودکانی که بعد از جنگ جهانی دوم به دنیا آمدند بخش بزرگی از جمعیت را تشکیل میدهند (حدود 78 میلیون). تخمین زده شده است که افرادی که بالای 65 سال سن دارند بیش از 5 بار در سال از خدمات آزمایشگاهی استفاده میکنند.
سازمانهای دولتی و غیردولتی بهطور مستقیم یا غیرمستقیم بر اطلاعات تأثیر میگذارند. این آژانسها مسائل مربوط به آزمایشگاه و سایر اقدامات تجاری را مطرح میکنند و مقرراتی را در رابطه با منابع انسانی، حمل نمونهها، حفاظت محیط زیست و تجارت بین ایالتی به نام قانون ارائه میدهند که در جدول 1 برای آشنائی خوانندگان با اسامی، وظایف و علامت اختصاری آنها ارائه شده است. مسئولیتهای انجام شده توسط این سازمانها، دستورالعملهای فدرال، ایالتی و حرفهای که برای حفاظت از عموم و کارکنان از شیوههای تقلبی آزمایشات آزمایشگاهی یا قرار گرفتن در معرض غیرضروری خطرات بیولوژیکی، شیمیایی یا رادیواکتیو طراحی شدهاند را نشان میدهند. این دستورالعملها همچنین در دسترس بودن محصولات خونی کافی، دسترسی به آزمایشات آزمایشگاهی در صورت نیاز و یک محیط کاری امن را برای کارکنان تضمین مینماید. کارکنان انجمنهای حرفهای نقش مهمی را در سازماندهی دستورالعملها و اغلب لابی برای پذیرش آنها بهعنوان استاندارد مراقبت توسط سازمانهای دولتی، ایفا میکنند.
جدول 1: ادارات دولتی مربوط به آزمایشگاه در ایالات متحده امریکا
CDC مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها[2] که زیر نظر وزارت بهداشت و خدمات انسانی (HHS) ایالات متحده بوده و نظارت بر بهداشت و ایمنی عمومی از جمله آزمایشگاه را برعهده دارد (www.cdc.gov).
CMS مراکز درمانی و خدمات پزشکی (که قبلاً بهعنوان HCFA شناخته میشد) که بزرگترین برنامه مراقبتهای بهداشتی در ایالات متحده را بر عهده دارد، بیش از 1 میلیارد درخواست در سال را پردازش میکند. مراقبتهای بهداشتی تقریباً 40 میلیون آمریکایی بالای 65 سال، افراد با معلولیت و بیماران مبتلا به بیماری کلیوی در مرحله پایانی را با بودجه 309 میلیارد دلاری پوشش میدهد. CMS کیفیت استانداردها و نرخ بازپرداخت که به آزمایشگاهها اعمال میشود و اغلب توسط پرداختکنندگان ثالث استفاده میشود را تنظیم میکند (www.cms.hhs.gov).
DOT وزارت حملونقل ایالات متحده مسئولیت اداره مواد بیولوژیکی که شامل خون و محصولات انسانی دیگر است را به عهده دارد. نمونههای آزمایشگاهی که به آزمایشگاههای مرجع فرستاده میشوند باید طبق دستورالعملهای این سازمان بستهبندی شوند (www.dot.gov).
EPA سازمان حفاظت محیط زیست، استانداردهایی را برای دفع مواد خطرناک آزمایشگاهی مانند فرمالین، زایلن و دیگر مواد سرطانزا تنظیم و اجرا میکند (www.epa.gov).
FDA سازمان غذا و داروی آمریکا بخشی از HHS میباشد و قوانین محصولات زیستی را تنظیم میکند (تهیه مؤلفهها و آزمایش اهداکننده خون) و تجهیزات پزشکی (مانند تحلیلکنندههای آزمایشگاهی) و کیتها را از طریق اداره تشخیص ارزیابی و ایمنی In-vitro آزمایش میکند. FDA بر روی اهداکننده خون و/ یا اجزاء تسهیلات تولیدی بدون در نظر گرفتن مقررات دیگر سازمانها و یا اعتباربخشی دولتی نظارت دارد (www.fda.gov).
HHS سازمان سلامت و خدمات انسانی آمریکا که مسئولیت CMS,OIG و FDA را برعهده دارد.
NARA اداره آرشیو و اسناد ملی که یک تعداد از پایگاه داده ها و دسترسی ها به ادارات مختلف (مانند اداره ثبت فدرال که در آن مقررات آزمایشگاه منتشر میشود) را تهیه میکند. (www.gpoaccess.gov/fr/index.html).
NRC کمیسیون مقررات هستهای که دستورالعملهای فدرال را توسعه داده و اجرا مینماید تا از استفاده و بهرهبرداری مناسب تسهیلات غیرنظامی هستهای مطمئن شوند (www.nrc.gov).
NIDA مؤسسه ملی سوءاستفاده از مواد مخدر که استانداردهایی را برای انجام و حفظ مناسب کنترل کیفیت برای آزمایش سوءاستفاده از مواد مخدر تنظیم میکند (www.nida.nih.gov).
NIOSH مؤسسه ملی ایمنی و سلامت شغلی بخشی از HHS و تحقیق، اطلاعات، آموزش و تعلیم در زمینههای ایمنی و سلامت شغلی را تهیه میکند. NIOSH توصیههای مربوط به خطرات ایمنی را تنظیم میکند، اما قدرت اجرایی ندارد (www.cdc.gov/niosh/homepage.html).
NIH مؤسسه ملی بهداشت که یکی از سازمانهای HHS است و یکی از رهبران جهان در تحقیقات پزشکی میباشد. این سازمان دستورالعملهای گسترده متفاوت بالینی را منتشر مینماید که برخی از آنها برای آزمایشگاه قابل استفاده میباشند مانند کسانی که آزمایش دیابت و چربی انجام میدهند (www.nih.gov).
NIST مؤسسه ملی استاندارد و تکنولوژی یکی از شاخههای اداره بازرگانی است که در توسعه بسیاری از محصولات مراقبتهای بهداشتی شرکت دارد. علاوه بر این سازمان استانداردهایی را برای کالیبراسیون، وزن و اندازهگیری و سیستم بینالمللی واحدها توسعه داده است (www.nist.gov).
OIG دفتر بازرسی عمومی بخشی از HHS میباشد که برای حسابرسی، بازرسی و شناسایی تقلب و سوءاستفاده در برنامه CMS مانند آزمایشهای آزمایشگاهی مسئول است (www.oig.hhs.gov).
OSHA اداره ایمنی و بهداشت شغلی[3] بخشی از وزارت کار ایالات متحده است و استانداردهای محل کار را برای حفاظت از ایمنی و سلامت کارکنان توسعه و اجرا میکند. توصیههای OSHA پاتوژنهای منتقله از خون، ایمنی مواد شیمیایی، فلبوتومیها، دستکش لاتکس، ارگونومیک و هر وضعیت بالقوه خطرناک که ممکن است در محل کار یافت شود را شامل میشود (www.osha.gov).
وزارت بهداشت: ادارات دولتی بهداشت بسیار گسترده میباشند و آزمایشگاهها را مدیریت میکنند. برخی ایالات مانند نیویورک به تمام آزمایشگاهها مجوز میدهد و بر کیفیت آزمایشهای اجباری و برنامههای بازرسی آزمایشگاه نظارت میکند، درحالیکه سایر ایالات انجام نمیدهند؛ دراین زمینه نیویورک و واشنگتن دیسی دارای قانون بهبود آزمایشگاه بالینی “قانون بهبود وضع شده” میباشند.
DHS وزارت امنیت داخلی: شناسایی، بررسی و تعیین قوانین در استفاده از مواد شیمیایی با خطر بالا و منابع تابشی که احتمال خطرات تروریستی دارند را برعهده دارد. در این خصوص ممکن است نیازمند صدور مجوز برای شهروندان غیرآمریکایی که در آزمایشگاه کار میکنند، باشد.
ایمنی در آزمایشگاه
آزمایشگاههای بالینی، کارکنان و بهطور بالقوه عموم مردم را در معرض انواع خطرات از جمله بیماران عفونی، نمونه بیماران عفونی و مواد شیمیایی خطرناک قرار میدهند. تمامی اصول بهداشتی باید فعالیتهایی که بهطور معمول در معرض خطرات بیولوژیکی، شیمیایی و تابشی هستند و همچنین خطرات ارگونومیک/ محیطی، ایمنی در آتشسوزی، وقوع رویدادهای غیر پیشبینی شده (گردباد، طوفان، سیل و غیره) و برنامههای اورژانسی همهگیر را شامل شوند و مدنظر قرار دهند. آزمایشگاهها موظف هستند خطرات را شناسایی و راهبردهای ایمنی را که دارای خطر هستند، اجرا نمایند و بهطور مستمر شیوههای موجود را برای تعیین اینکه آیا به شیوههای جدید نیاز میباشد را بررسی نمایند.
بررسی مکرر ایمنی و اجرای مانور به آگاهی عموم کارکنان به حفظ یک محیط امن کاری کمک میکند. اقدامات ایمنی خوب فوایدی برای بیماران و کارکنان آزمایشگاه دارد.
آسیبهای وارده از نظر مالی به کارکنان میتواند بر روحیه آنها اثر منفی بگذارد. همچنین یک فرد آسیبدیده ممکن است برای مدت نامعلومی غیبت نماید و نتواند پس از بازگشت حداکثر کارآیی را داشته باشد، لذا در طول زمان غیبت حجم کار باید توسط کارمندان موجود یا از طریق خدمات اضافی اداره شود. در اینگونه موارد برنامهریزی دقیق و انطباق با قوانین، نتایج ناخواسته را به حداقل میرساند. در جدول زیر تعدادی از راهبردهای مهم جهت کاهشهای آسیبهای احتمالی در آزمایشگاه ارائه شده است (جدول 1).
جدول 1: راهبردهای پیشگیری از حوادث آزمایشگاهی
کنترل حین کار کردن (توصیههای عمومی یا سیاستهایی كه ممكن است سبب كاهش مواجهه با خطر یا حذف خطر گردند): |
· شستن دستها پس از هرگونه تماس با بیمار |
· تمیز کردن سطوح با ضدعفونیکنندهها |
· اجتناب از استفاده غیرضروری از سوزن و تیغ |
· کیسه قرمز دفع ضایعات |
· ایمنسازی در برابر هپاتیت |
· تقسیم کار برای به حداقل رساندن وظایف تکراری |
· عدم خوردن، نوشیدن یا سیگار کشیدن در آزمایشگاه |
· نصب علائم هشداردهنده |
کنترلهای مهندسی (ویژگیهای ایمنی ساختهشده یا تعبیهشده در طراحی کلی یک محصول) |
· ظروف مقاوم برای دفع و انتقال سوزنها و تیغها |
· سوزنهای ایمن که پس از برداشتن بهصورت اتوماتیک عقب کشیده میشوند |
· کیسههایی برای آلودهکنندههای زیستی |
· گاردهای حفاظتی |
· حاملهای مایعات فرار |
· کابینتهای ایمنی زیستی و هود دود و گاز |
· پیپت های مکانیکی |
· سینکهای با سنسور یا شیرهای کنترلشونده با پا/ آرنج/ زانو |
تجهیزات حفاظت شخصی (موانعی که بهصورت فیزیکی کاربر را از خطرات جدا میکند) |
· دستکشهای غیرلاتکس |
· گانهای ایزوله |
· ماسک |
· محافظ صورت |
· عینک محافظ (عینک ایمنی) |
تجهیزات اورژانسی |
· دستکش مقاوم در برابر مواد شیمیایی، دستکش مقاوم به سرما (subzero)، دستکش مقاوم به حرارت |
· محافظ شنوایی |
· ایستگاه شستشوی چشم |
· دوش ایمنی |
· کپسول آتشنشانی |
· کیت آزمایشگاهی |
· کیت کمکهای اولیه |
خطرات بیولوژیک
خطرات بیولوژیک، یک فرد حفاظتنشده را در معرض باکتری، ویروس، انگلها یا سایر موجودات بیولوژیکی که ممکن است باعث آسیب شوند، قرار میدهد. آلودگی از طریق خوردن، تلقیح، تماس، استنشاق مواد عفونی از بیماران یا مایعات بافت/ بدن، مواد غذایی یا موادی که در تماس با سوزن آلوده بودهاند یا در هوا منتشر شدهاند، رخ میدهد. این پتانسیل آلودگی همچنین برای قرار گرفتن در معرض غیرمستقیم عموم افراد از طریق تماس با مواد آلوده در هوا، محصولات نادرست پردازششده خونی و یا دفع ناصحیح ضایعات وجود دارد.
با گسترش ویروس هپاتیت B (HBV)، ویروس هپاتیت C (HBC)، ویروس نقص سیستم ایمنی انسان (HIV) و سل (TB)، تلاشهای مراقبین بهداشتی هر سازمان برای محافظت از کارکنان، بیماران و عموم مردم در برابر این عفونتها متمرکز شده است. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (CDC) و اداره ایمنی و بهداشت شغلی (OSHA) ایالات متحده آمریکا دستورالعملهایی را از سالهای دههی 1980 برای ایمنی مایعات بدن و بافتهای انسانی برای همه بیماران ارائه نمودهاند (29 CFR 1910.1030, 1992).
اداره ایمنی و بهداشت شغلی (OSHA) خطرات شغلی را بهعنوان احتمال آسیب به پوست، چشم، مخاط، غشاء یا تماس پوستی خون و یا عوامل عفونی که ممکن است از عملکرد نادرست یک کارمند ناشی شود، تعریف کرده است. خون و تمام مایعات دیگر بدن و نمونه بافتی از نظر وجود پاتوژن های منتقل شده از خون بررسی میشوند. در آزمایشگاه افراد باید از ریختن آب دهان، مصرف غذا، سیگار کشیدن، استفاده از لوازم آرایشی و آلوده شدن با سوزن آلوده سرنگ اجتناب نمایند.
آلودگی از طریق هوا ممکن است هنگام کشت دادن نمونه آلوده، ریختن نمونههای آلوده بر روی سطوح آزمایشگاهی، خارج کردن اسپری از سوزنها و سانتریفیوژ مایعات آلوده رخ دهد.
CDC توصیههای خود را برای اقدامات احتمالی جهانی چندین بار ارتقا داده است؛ از جمله در سال 1987 مجموعهای از قوانین را با عنوان جداسازی نمونههای بدن ارائه داده است. تجربه اخیر در مورد ابولا نشان میدهد که ایمنی آزمایشگاهی بهویژه با توجه به خطرات بیولوژیکی نیازمند هوشیاری و انعطافپذیری برای اتخاذ توصیههای در حال پیشرفت میباشد.
اداره ایمنی و بهداشت شغلی (OSHA) اکیداً توصیه میکند که هنگام کار کردن با مواد آلوده یا شیمیایی و حتی هنگام خونگیری کارمندان بهویژه کسانی که زخم باز دارند از دستکش بهعنوان یک مانع محافظتی استفاده کنند. کارمندان باید دستهایشان را بعد از درآوردن دستکش، پس از هرگونه تماس با خون یا مایعات بدن یا بیماران بشویند. دستکشها نباید شسته شوند یا مجدداً استفاده گردند، زیرا جدا کردن میکروارگانیسمهایی که بر روی دستکش قرار دارند دشوار میباشد. ماسک، عینک محافظ یا محافظ صورت برای جلوگیری از وارد شدن میکروارگانیسم به دهان، چشمها یا بینی باید استفاده گردند.
تمام تجهیزات حفاظتی از جمله لباسهای آزمایشگاهی دارای قابلیت بالقوه برای تماس با مواد عفونی هستند که باید قبل از ترک محوطه آزمایشگاه دور انداخته شده و هرگز نباید به خانه یا محیط بیرون از آزمایشگاه (مانند زمان صرف ناهار یا کارهای شخصی) برده شوند. برای تمامی کارکنان مفید است که بدانند چه محیطهایی (دفاتر، اتاقهای کنفرانس، سالنها و غیره) و تجهیزاتی مثل (تلفن، کلید، دستگاه کپی و غیره) برای محیطهای آزمایشگاهی تعیین شده است. در جدول زیر برخی از مواد مرسوم که برای ضدعفونی استفاده میشود ارائه شده است.
جدول 2: عوامل ضدعفونیکننده معمولی
حرارت (250 درجه سلسیوس به مدت 15 دقیقه) |
اتیلن اکساید (500-450 میلیگرم/ لیتر@ 55 تا 60 درجه سلسیوس) |
2٪ گلوتارالدئید |
10٪ پراکسید هیدروژن |
10٪ فرمالین |
5.25٪ هیپوکلریت (10٪ سفیدکننده) |
فرمالدئید |
دترجنتها (پاککنندهها) |
فنلها |
اشعه ماوراء بنفش (UV) |
اشعه یونیزان
اکسیداسیون نوری (Photo-oxidation) |
خطرات شیمیایی
همه آزمایشگاههای بالینی در ایالات متحده امریکا از نظر اداره ایمنی و بهداشت شغلی (OSHA) مجاز به توسعه هستند. این آزمایشگاهها بایستی بهطور مرتب برنامههایی را که باعث حفاظت کارکنان خود در مقابل خطرات شیمیایی می گردند، دنبال نمایند.. این اداره برای به حداقل رساندن بروز بیماریهای شغلی و صدمات در محل کار مرتبط با مواد شیمیایی، OSHA استاندارد و برنامه بهداشت شیمی را منتشر کرده است که نیازمند آن است که تولیدکنندگان مواد شیمیایی، خطرات مواد شیمیایی که تولید میکنند را ارزیابی نمایند (جدول 3). برنامههای OSHA بر پایه این فرضیه است که کارکنان حق دارند بدانند که در معرض کدام یک از خطرات شیمیایی قرار دارند و نیاز به چه اقدامات حفاظتی از سوی کارفرما هست تا خطرات قرار گرفتن در معرض این مواد را به حداقل برساند.
جدول 3: برنامه برخورد با خطرات مواد شیمیایی
1: در صورت موجود بودن، نگهداری موجودی همه مواد شیمیایی با نام رایج |
2: تولیدکننده باید اطلاعات مربوط به خطرات فیزیکی یا شیمیایی (اشتعالپذیری، انفجار، آئروسل و غیره) را عرضه نماید. |
3: سازندگان باید دادههای اطلاعات ایمنی مواد[4] (MSDS) را به انگلیسی نگهداری کنند. |
4: MSDS باید تمام مواد تشکیلدهنده یک ماده را که بیش از یک درصد میباشد لیست کند (بهجز مواد سرطانزای شناختهشده اگر بیشتر از 0/1% باشند). |
5: سازندگان باید MSDS را به درخواست کارکنان در دسترس قرار دهند. |
6: سازندگان باید اطمینان حاصل نمایند که برچسبها ناقص نیستند و یا حذف نشدهاند و باید هشدارهای مناسب نصب کنند. |
7: سازندگان تجهیزات باید اطلاعات و آموزش های لازم را جهت شناخت کافی کارکنان ارائه دهند. |
8: سازندگان باید به ایمنی و بهداشت شغلی پایبند باشند (مدیریت محدودیت حد مجاز در معرض قرار گرفتن، حد آستانه، یا دیگر مقدار محدودیت در معرض قرار گرفتن).
9: تعیین شخص مسئول برای این برنامه |
خطرات ارگونومیک
اداره ایمنی و بهداشت شغلی (OSHA) دستورالعملهایی (29 CFR 1910.1030,1992) را برای خطرات ارگونومیک در محل کار ارائه داده است و با کمک کارفرمایان در حال توسعه برنامهای برای جلوگیری از مشکلات مربوط به کار است که عمدتاً شامل تروما میباشد. این برنامه بهصورت مجموعهای از آسیبها شامل آسیبهای اسکلتی عضلانی و/ یا آسیبهای سیستم عصبی در پاسخ به تکرار طولانی مدت پیچاندن، خم کردن، بلند کردن یا ایستادن برای یک دوره زمانی طولانی میباشد. این آسیبها ممکن است از عوامل محیطی مانند اقدامات بیش از حد ثابت یا تکراری، فشار مکانیکی، ارتعاشات، یا نیروهای فشاری بر روی بازوها، دستها، مچ دستها، گردن یا پشت ناشی شوند. خطاهای انسانی همچنین ممکن است یک عامل سببی باشد؛ مانند مواقعی که افراد خودشان را فراتر از محدودیتهای خود تحت فشار قرار میدهند.
در میان کارکنان آزمایشگاهی، تروما معمولاً مربوط به تماس دست/ بازو با لبههای تیز آزمایشگاه میباشد. این اقدامات میتواند باعث سندرم تونل کارپال[5] (تراکم و ضعف عصب از مچ به دست)، تاندونیت[6] (التهاب تاندون) یا تنوسینوویت[7] (التهاب یا آسیب به غلاف سینوویال) شوند. آگاهی و پیشگیری در مدیریت این اختلالات ضروری میباشد. تمرین کار و کنترل مهندسی به اضافه تمرینات متفاوت دست، بازو، پا، پشت و گردن ممکن است این مشکلات را کاهش دهند.
[1] Centers for Medicare and Medicaid Services (CMS)
[2] Centers for Disease Control and Prevention (CDC)
[3] Occupational Safety and Health Administration (OSHA)
[4] Material Safety Data Sheets
[5] Carpal tunnel syndrome
[6] Tendonitis
[7] Tenosynovitis
شناسايي و ارزيابي خطرات محيط كار در آزمایشگاههای پزشکی
ارزیابی دستگاهها و معرفهای هموستاز (2)
برای دانلود فایل pdf بر روی لینک زیر کلیک کنید
ورود / ثبت نام