تشخیص آزمایشگاهی لیستریا
دکتر فاطمه مافی
دکترای علوم آزمایشگاهی
لیستریوز عفونتی است که از راه خوراکی منتقل می‌شود و در زنان حامله، نوزادان، افراد مسن و کسانی که سیستم ایمنی آنها ضعیف شده است می‌تواند بیماری شدید ایجاد کند. میزان تلفات بیماری بالاست. مواد غذایی مختلفی همچون لبنیات، گوشت، سبزیجات، میوه و غذاهای آماده مصرف می‌توانند موجب شیوع بیماری شوند.
عامل ایجاد‌کننده بیماری یک باسیل گرم مثبت موسوم به listeria monocytogenes است که در رنگ‌آمیزی گرم می‌تواند شبیه دیفتروئید‌ها باشد. این باکتری ذاتاً نسبت به سفالوسپورین‌ها مقاوم است و داروی انتخابی برای درمان آن آمپی‌سیلین است. در کسانی که به پنی‌سیلین‌ها حساسیت دارند می‌توان از تری‌متوپریم– سولفامتوکزازول استفاده کرد. اخیراً در آفریقای شمالی یک همه‌گیری از این بیماری بروز کرد که حداقل 550 مورد گزارش از ابتلا به آن در دست است.
از آنجا که ممکن است موارد ابتلا به این بیماری در رنگ‌آمیزی گرم خون و مایع نخاع از قلم بیفتند، لذا در این مقاله توضیحات لازم را در خصوص تشخیص آزمایشگاهی لیستریا ارائه می‌کنیم. در جدول 1، اندیکاسیون‌های بالینی آزمایش و راهنمایی در خصوص ارجاع نمونه به‌طور مشروح بیان شده است.
جدول 1- اندیکاسیون‌های بالینی آزمایش لیستریوز
کشت و تعیین هویت لیستریا
نوع نمونه: خون یا مایع نخاع، سایر مناطق استریل همچون مفاصل، مایع پلور، مایع پریکارد، مایع آمنیوتیک و بافت جفت یا جنین
محیط کشت‌های لازم: آگار خوندار 5%، برای تسهیل رشد لیستریا محیط آبگوشت BHI می‌تواند مفید باشد.
انکوباسیون: 24 تا 48 ساعت در° 37 سانتیگراد در شرایط هوازی
منبع:
Centre for Enteric Diseases
1 Modderfontein Road, Sandringham, 2131
Tel: +27 (0)11 386-6400 Fax: +27 (0)11 555 0433
Reference: Listeria testing
https://www.cdc.gov/listeria/index.html
برای دانلود پی دی اف برروی لینک زیر کلیک کنید
ورود / ثبت نام